مجله کودک 322 صفحه 34

از موضوع پرت نشویم . بله ، داشتم تعریف می کردم که کلاس ششم دبستان بود . از ماهها قبل از شروع امتحان نهایی ، پدر مرتب در گوشم می خواند : « باباجان ، تو حتماً باید شاگرد اول بشوی ! هیچ هم سخت نیست؛ چون تو ، هم استعدادش را داری و هم شاگرد اول شدن حقت است . فقط باید کمی زحمت بکشی و درسهایت را درست و حسابی بخوانی . » یک روز هم برای آنکه حرفش بیشتر در من اثر بگذارد و واردارم کند بهتر درس بخوانم ، وعده داد که اگر در امتحان نهایی شاگرد اول بشوی ، یک دوچرخه قشنگ برایت می خرم . » پدر ، خیلی هم بیجا نمی گفت . من از زرنگ ترین شاگردهای کلاسمان بودم . پدر هم خوب می دانست که چند سال است بزرگترین آرزوی من داشتن یک دوچرخه است . وعدۀ پدر ، کار خودش را کرد . شوق داشتن دوچرخه چنان مرا به درس خواندن واداشت که خودم را هم به تعجب انداخت . منی که فقط شب امتحان لای کتاب را باز می کردم ، حالا از یکی دو ماه قبل ، شروع به درس خواندن کرده بودم . آن هم چه خواندنی ! فشرده و پشت سر هم . عاقبت ، انتظار به سر آمد و برنامه امتحان نهایی را دادند . چقدر برایمان مهم بود که می خواستیم امتحان نهایی بدهیم ! جلوی بچه های محل و دوستان و آشناها چه پزی می دادیم ! به نظرمان می آمد کلی بزرگ شده ایم . فکر می کردیم دیگران هم درباره ما همینطور فکر می کنند . هر طور بود سعی می کردیم به همه بفهمانیم که ما می خواهیم امتحان نهایی بدهیم . توی کوچه و بازار ، هر جا که همکلاسیها را می دیدیم ، گروهی از تونل ها به خط راه آهن مجهزند و مخصوص حرکت قطار هستند . تونل « سیکان » در ژاپن با 54 کیلومتر طول یک تونل مخصوص قطار است .