اجازه نامه
اجازه در امور حسبیه و شرعیه
اجازه نامه به آقای صادق احسان بخش، در امور حسبیه و شرعیه
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 27 اردی‍ب‍ه‍ش‍ت‌ ‭1340

زمان (قمری) : 2 ذی الحجه ‭1380

مکان: قم

شماره صفحه : 47

موضوع : اجازه در امور حسبیه و شرعیه

زبان اثر : فارسی

مخاطب : احسان بخش، صادق

اجازه نامه به آقای صادق احسان بخش، در امور حسبیه و شرعیه

اجازه نامه

‏زمان: 27 اردیبهشت 1340 / 2 ذی الحجه 1380‏

‏مکان: قم ‏

‏موضوع: ‏‏اجازه در امور حسبیه و شرعیه‏

‏مخاطب: ‏‏احسان بخش، صادق‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏الحمدلله رب العالمین، و الصلوة و السلام علی محمد و آله الطاهرین، و لعنة الله علی‏‎ ‎‏اعدائهم اجمعین.‏

‏     و بعد، جناب مستطاب عمادالاعلام و ثقة الاسلام الخطیب المحترم آقای آقا شیخ‏‎ ‎‏صادق احسان بخش ـ دامت افاضاته و کثّرالله امثاله ـ که مدتی عمر شریف خود را‏‎ ‎‏مصروف در تحصیل فضل و کمال نمودند و اکنون نیز از مروجین محترم و افاضل معظم‏‎ ‎‏هستند، از طرف حقیر مجازند در تصدی امور حسبیه و شرعیه که تصدی آن در عصر‏‎ ‎‏غیبت ولی امر و ناموس دهر ـ عجل الله فرجه الشریف و جعلنا الله فداه ـ از مختصات فقیه‏‎ ‎‏جامع الشرایط است، پس از برای ایشان است تصدی امور مذکوره با رعایت‏‎ ‎‏احتیاط؛ونیزجناب ایشان مجازند دراخذ سهمین مبارکین وایصال سهم سادات رابه محل‏‎ ‎‏مقرر آن و صرف سهم مبارک امام ـ علیه السلام ـ را در اعاشۀ خودشان به نحو اقتصاد‏‎ ‎‏درصورت احتیاج، وصرف یک ثلث ازبقیه را درترویج دیانت مقدسۀ اسلام وعلوّ کلمۀ‏‎ ‎‏حق، و ایصال دو ثلث دیگر را نزد حقیر برای صرف در حوزۀ علمیه.«واوصیه ـ ایّده الله ‏‎ ‎‏تعالی ـ بما اوصی به السلف الصالح من ملازمة التقوی و التمسک بعروة الاحتیاط؛ و ارجو‏‎ ‎‏من جنابه ان لا ینسانی من صالح دعواته»؛‏‎[1]‎‏ و السلام علیه و رحمة الله و برکاته.‏

‎ ‎‏به تاریخ 2 شهر ذی الحجة الحرام 1380  ـ  روح الله الموسوی الخمینی‏

  • ـ «و او را ـ که خداوند مؤیدش بدارد ـ سفارش می کنم به آنچه که سلف صالح فقهای صالح گذشته سفارش کرده اند از مداومت و رعایت تقوا و چنگ زدن به دستاویز احتیاط؛ و از جناب ایشان امید آن دارم که مرا در دعاهای شایستۀ خویش فراموش نکند».