اجازه نامه
زمان: 13 اردیبهشت 1342 / 9 ذی الحجه 1382
مکان: قم
موضوع: اجازه در امور حسبیه و شرعیه
مخاطب: تقوایی مازندرانی، عبدالرسول
[بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله رب العالمین، و صلی الله علی خیر خلقه و افضل بریته محمد و عترته الطاهرین. و بعد، جناب مستطاب ثقة الاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ عبدالرسول تقوایی مازندرانی ـ دامت تأییداته ـ از قِبَل اینجانب در تصدی امور حسبیه «التی لا یجوز التصدی و التعرض لها الاّ للحاکم الشرعی او المأذون من قِبَله» مأذون و مجازند. و همچنین مأذونند که وجوه شرعیه از قبیل زکوات و مظالم و نذورات مطلقه را اخذ و در موارد مقررۀ شرعیه صرف، و سهم مبارک امام ـ ارواحنا فداه ـ را قبض و مقدار یک ثلث آن را در معاش خود در فرض حاجت و سایر موارد منطبقه صرف، و دو ثلث دیگر را از جهت اقامۀ حوزه های علمیه به اینجانب ایصال نمایند. «و اوصیه ـ ایّده الله تعالی ـ بملازمة التقوی و سلوک سبیل الاحتیاط»؛ و السلام علیه و رحمة الله و برکاته. 16 ذی الحجة الحرام 1380. الاقل عبدالهادی الحسینی شیرازی].
بسم الله الرحمن الرحیم
به طوری که مرقوم فرموده اند از قِبَل حقیر نیز مجاز می باشند.
تاریخ نهم شهر ذی الحجة الحرام 1382
روح الله الموسوی الخمینی