فصل دهم در سرّ استقبال به کعبه است
که امّ القریٰ است و مرکز بسط ارض است: وَ الاَْرْضَ بَعْدَ ذٰلِکَ دَحیٰهٰا. و یَدُالله و بِحِیٰالِ الله و بِحیٰالِ بَیْتِ الْمَعْمُور است که سرّ قلب و در سمای رابعه است. پس، کعبۀ امّ القری سرّ آن بیت المعمور است که سرّ قلب است و سرِّسرِّ آن، یدالله ؛ و سرِّ مُستسرِّ آن، اسم الله الاعظم است.
پس، اهل معرفت و اصحاب قلوب سرایت دهند حکم توحید را از سرّ به علن و از باطن به ظاهر؛ چنانچه در سرّ قلبِ خود جهات متشتته را فانی در وحدت تامه کنند و سرِّ کَوْکَبٌ دُرّیٌ یُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبٰارَکَةٍ زَیْتُونَةٍ لاٰ شَرْقِیَّةٍ وَ لاٰ غَرْبیَّة را دریابند در ظاهر، جهات متشتتۀ شرقیه و غربیه را در ام القری که مرتبۀ وسطیت را دارد و غیرشرقی و غیرغربی است فانی کنند و سرّ «حِیال الله » و «حِیال بیت المعمور» را دریابند.
و در نمازِ اولیا توجه به قبله، ظهور سرّ احدیّت است در ملک بدن، چه که به سرّ وجودیْ وجهۀ احدیّۀ غیبیّه را شهود کنند و بدان توجه نمایند، و سرّ مٰا مِنْ دٰابَّةٍ اِلاّ هُوَ آخِذٌ بِنٰاصِیَتِهٰا را مشاهده کنند و سرّ لاٰ شَرقیّةٍ وَ لاٰ غَرْبِیَّة را دریابند. و به مرتبۀ لطیفۀ اخوفیه به احدیّتِ جمع اسمای ذاتیه که لَیْسَ لَهٰا غَرْبِیَّةُ غَیْبِ
کتابسر الصلوة معراج السالکین و صلوة العارفینصفحه 65 الذّاتِ وَ لاٰ شَرْقِیَّةُ ظُهُورِ کَثْرَةِ الاْسْمٰاءِ وَ الصِّفٰات توجه کنند و به مقام سرّ روح به حضرت جمع واحدیّت، که مقام اسم الله الاعظم است و شرقی ظهور و غربی بطون نیست، توجه نمایند و به مقام قلبْ به سرّ بیت المعمور، که مقام تجلیِ فعلیِ اسم اعظم است، توجه نمایند و سرّ لاٰ شَرْقِیَّةٍ وَ لاٰ غَرْبِیَّة را دریابند و به وجه ظاهر به عین کعبه، که از شرق و غربِ معموره خارج است، توجه کنند و حقّ را در تمام مرائی به احدیّت جمع مشاهده کنند.
و بدان که تحدید به وجه خاص و به وجهۀ معینه برای اظهار سرّ وحدت است؛ و آن برای عارف در هر دوره به عدد حضرات خمس لازم است؛ و از آنکه گذشت تحدیدْ نقص است: و لله ِ الْمَشْرِقُ وَ المَغْرِبُ فَاَیْنَمٰا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ الله .
پس، عارف بالله حقّ را در جمیع امکنه و احیازْ مشاهده، و همه را کعبۀ آمال و وجهۀ جمال محبوب بیند و از تقیید به مرآتی دون مرآتی خارج، و مٰا رَأَیْتُ شَیْئاً اِلاّ وَ رَأَیْتُ الله فیهِ وَ مَعَه63 گوید و فریاد دٰاخِلٌ فِی الاَشْیٰاءِ لاٰ کَدُخُولِ شَی ءٍ فی شَی ءٍ64 زند و ندای هُوَ مَعَکُمْ اَیْنَمٰا کُنْتُم را به جان بشنود و شهود کند. وَ الْحَمْدُلله ِ اَوَّلاً وَ آخِراً وَ ظٰاهِراً وَ بٰاطِناً.
کتابسر الصلوة معراج السالکین و صلوة العارفینصفحه 66