زوجیت
حق استمتاع از دیدگاه امام خمینی (س)
زن و مرد با انجام پیوند ازدواج و انشاء عقد نکاح نسبت به یکدیگر حق و مسئولیتی متقابل پیدا می کنند (۱) که هر یک از آن ها متناسب با آفرینش و استعدادی که پروردگار متعال در وجود آنان به ودیعه نهاده است آن را به دوش گرفته و بدان وفا و قیام می کنند. ازجمله اساسی تری آن ها استمتاعات و کام جویی زن و مرد از همدیگر است؛ به همین روی محدودیت ها و قیود فراوان که برای روابط زن و مرد مطرح است در ارتباط میان زوجین به کنار رفته و در فتاوا آمده است:
برای هر یک از زوج و زوجه جایز است که به ظاهر و باطن بدن حتی به عورت یکدیگر نگاه کنند. و با هر عضو از اعضاء خویش، هر عضو از اعضاء آن دیگری را چه با تلذذ و چه بدون تلذذ مس و لمس نماید. (۲) و یا آمده است: مرد اجازه ندارد بدون اجازه همسرش، مقاربت با او را بیش از چهار ماه ترک کند حتی نسبت به همسر موقت بنا بر اقوا. (۳) هرچند وظایف و مسؤولیت های مشترک بین زوجین بسیار است لیکن گاه تکالیف بین آن ها مثل حق تمکین و حق نفقه متوجه و بر عهده یکی از آن هاست؛ پس اگر در گفتار و نوشتارها، مرد مستقیم و بیشتر از زن موضوع و مخاطب احکام و مسائل مربوط به زناشویی قرارگرفته و می گیرد به لحاظ توجه به شکل خلقت، شخصیت و جایگاه زن؛ و مسئولیت بیشتر مرد و تفاوت نقش مرد با نقش زن در رابطه دو سویه ی این چنینی است. نه نگرش یک سویه و جانب دارانه به سود مرد. هرچند که با صرف نظر از این امر مهم و واقع بینی نسبت به چگونگی نقش و مسئولیت هر یک از زن و مرد، عدم توفیق و نارسایی برخی نگاه ها، قلم ها و بیان ها در دریافت و ارائه دقیق و جامع مطالب را نیز نمی توان انکار کرد و نادیده گرفت.
(۱) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۳۲۵، کتاب النکاح، فصل: فی القسم و النشوز و الشقاق
(۲) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۲۶۱، کتاب النکاح، آداب العقد و النکاح، مساألة ۱۵
(۳) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۲۶۰، کتاب النکاح، آداب العقد و النکاح، مساألة ۱۳
.
انتهای پیام /*