در این نوشتار سعی بر این است که به اهم وقایع و رخدادهای حیات پربرکت حضرت امام خمینی (س) اشاره گردد. ضمنا در ادامه مناسبتهای ملی و مذهبی روز را در سیره و اندیشه امام جستجو می کنیم.
باید همه این قوا دستشان را به هم بدهند، این یک واجب شرعی است برای همه؛ یک واجب شرعی است برای وکلای مجلس که با دولت، و با رئیس جمهور همراهی کنند، یک تکلیف شرعی است برای رئیس جمهور و دولت، که باید با مجلس همزبان باشند و هماهنگ باشند. اگر هماهنگ باشید ما بُردیم، و اگر بنا باشد هر کس از یک طرف بکشد، او بخواهد خودش را نمایش بدهد، هر کس یک طرف دیگر بکشد... فاسد می شود این کار.
در نگرش امام خمینى(س) تربیت، عنصر هدایت کننده، جهت دهنده و برانگیزندۀ سیاست است. انگیزۀ اصلى انبیا و پیروان آنان، براى کسب قدرت و تشکیل حکومت، تحقق اهداف معنوى و تربیتى است: انبیا این که دنبال این بودند که یک حکومت عدلى در دنیا متحقق کنند، براى این است که حکومت عدل اگر باشد، حکومتى باشد با انگیزۀ الهى، با انگیزۀ اخلاق و ارزش هاى معنوى انسانى، یک همچو حکومتى جامعه را مهار مى کند و تا حد زیادى اصلاح مى کند.
روزی با پسرم حامد که چهار ساله بود، نزد امام رفتیم. امام در اتاقی نشسته بودند و یک گونی بزرگ که تا نصفه پر از کاغذ و نامه بود، در کنارشان قرار داشت. امام یکی یکی نامه ها را بیرون می آوردند و می خواندند. آنهایی را که لازم بود پاسخ بدهند، زیر پتو می گذاشتند تا بعداً به آن بپردازند و بقیه را کنار می گذاشتند. سلام کرده، نشستیم. امام با حامد شروع به صحبت کردند. مثلاً پرسیدند: اسم پدرت چیه؟ با این که اسم بنده را می دانستند.
شاید یکی از مهم ترین مسائلی که بنی صدر در دوران ریاست جمهوری خود با آن مواجه بود انتخاب نخست وزیر بود. زمانی این مسأله برای بنی صدر دشوارتر می شد که در این انتخاب می بایست نظر مساعد مجلس که اکثریت آن را گروه ها و احزاب مخالف وی تشکیل می دادند نیز جلب می کرد.
نوبت به من که رسید اجمالاً گفتم از خوزستان آمده ام، جنگ است؛ ولی تفاصیلی را در نظر داشتم، گفتن آنها را بی مورد دیدم. امام فرمودند برگردید و مشغول کار خود شوید و بدانید که شما پیروزید. این جملات امام هیچ مقرون به تردید نبود و با قاطعیت از آینده خبر می داد و من با دلی شاد و امیدوار به اهواز مراجعت کرده و با ایمان به آینده مشغول کار شدم و بحمداللّه هیچ خطر جدی پیش نیامد و ما هم پیروز شدیم.
اکنون بیست و هفت سال از پذیرش قطعنامه می گذرد و جمهوری اسلامی ایران با پشتوانه مردمی آن مأمنی برای مسلمانان و مستضعفان در هر گوشه ای از دنیا شده و در مقابل شعار فریبنده و تو خالی "نظم نوین جهانی" ایستاده است. حفظ این حماسه به حفظ "پیام" و "ارزش" های ایجاد شده بستگی دارد.
خدا مى داند که اگر نبود انگیزه اى که همۀ ما و عزت و اعتبار ما باید در مسیر مصلحت اسلام و مسلمین قربانى شود، هرگز راضى به این عمل نمى بودم و مرگ و شهادت برایم گواراتر بود. اما چاره چیست که همه باید به رضایت حق تعالى گردن نهیم. و مسلّم ملت قهرمان و دلاور ایران نیز چنین بوده و خواهد بود.
باید کوشش کرد و پرده از تبلیغات مسموم چند صد ساله اجانب برداشت. شما نسل جوان موظف هستید غربزدهها را از خواب بیدار کنید، و فجایع حکومتهاى ضد انسانى آنها و عمال آنها را برملا نمایید و طرز حکومت اسلام را که مع الأسف بسیار عمر کوتاهى داشت و در همان چند صباح، راه و روش اسلام را در ولایت و والى روشن کرد به جوامع عموماً و به فرزندان اسلام خصوصاً گوشزد کنید.
اینک انقلاب اسلامی در مرحله ای از بالندگی، تکامل و اطمینان از ایفای نقشهای مؤثرتر در آینده قرار دارد که افکار عمومی بسیاری از مردم جهان را با هدفهای انسانی خویش همآوا گردانیده است.
امیرالمؤمنین(ع) می فرماید: «لا تحکموا علی الرجل بشیء حتّی تنظروا الی من یصاحب فإنّما یعرف الرجل بأشکاله وأقرانه وینسب إلی أصحابه»؛ در مورد کسی داوری نکنید، مگر اینکه ببینید با چه کسی همنشین است. پس به درستی که فرد با دوستان و همنشینانش شناخته می شود و به دوستانش منسوب می گردد.
من و تو اگر این حقیقت را باور کنیم و حیله های شیطانی و نفسانی بگذارند واقعیات را آن طور که هستند ببینیم، آن گاه از مدح مداحان و ثنای ثناجویان آن طور پریشان می شویم که امروز از عیبجویی دشمنان و شایعه سازی بدخواهان. و عیبجویی را آن گونه استقبال می کنیم که امروز از مداحی ها و یاوه گویی های ثناخوانان. اگر از آنچه ذکر شد به قلبت برسد از ناملایمات و دروغ پردازیها ناراحت نمی شوی و آرامش قلب پیدا می کنی، که ناراحتی ها اکثراً از خودخواهی است.
در منزل امام آینه ای به دیوار قرار داشت. این آینه مخصوص امام بود که هر وقت بلند می شدند، در آینه خود را مرتب می کردند و من به این نظم و ترتیب و کار امام از همان زمان ها پی برده بودم. آن زمانها طلبه ها هیچ وقت مقید به آینه و اینگونه کارها نبودند. علمای پیرمرد که ابداً به این امور توجه نداشتند؛ لیکن امام خیلی مرتب بود. الآن نیز همینطور است در اتاقشان آینه ای بالای سرشان هست که در آن خود را می بینند و مرتب می کنند.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.