در این نوشتار سعی بر این است که به اهم وقایع و رخدادهای حیات پربرکت حضرت امام خمینی (س) اشاره گردد. ضمنا در ادامه مناسبتهای ملی و مذهبی روز را در سیره و اندیشه امام جستجو می کنیم...
بیانات کوتاه امام که از کانال تلویزیونی ویژه ای پخش گردید، در واقع اولین سخنان ایشان است که از سیمای جمهوری اسلامی پخش شده است و آغازی است نو بر فصل آزادی رسانه های عمومی میهن اسلامی.
امروز مصادف با میلاد حضرت امام خمینی در سال ۱۲۸۱ هجری شمسی است.
روز شنبه ۱۴ بهمن جواد شهرستانی به حضور آیت الله خمینی رسید و استعفای خود را تسلیم ایشان کرد و آیت الله خمینی نیز وی را مجدداً به عنوان شهردار تهران تایید کرد...
مداحی دلنشین مرحوم کوثری برای ام البنین(س) مداحی سوزناک و دلنشین مرحوم محمد کوثری که در حسینیه جماران در حضور امام خمینی (س) اجرا شده است.
در تظاهرات وسیع ۷ بهمن ۱۳۵۷ در تهران شعارهای گوناگونی در مخالفت با رژیم و دولت بختیار داده می شد، پلاکاردهای بزرگی نیز در طول مسیر راهپیمایی ها حمل می شدند، بخشی از شعار ها و مضمون پلاکارد ها چنین بود:وای به حالت بختیار، اگر خمینی دیر بیاد، برنامه خمینی برچیدن یزید است، کابینه بختیار یک حیله جدید است...
تکروی ها و تصمیمات بنی صدر به خصوص در روزهای آغازین جنگ را اگر خیانت ندانیم، قطعا می توانیم بی کفایتی بنامیم. بی کفایتی های رئیس جمهور در حوزه دفاعی چنان ۵ بهمن ۱۳۵۸ نخستین انتخابات ریاست جمهوری تاریخ ایران با حضور متنوع کاندیداهای احزاب مختلف سپیده دم انقلاب، با رای ۱۱ میلیونی مردم ایران به ابولحسن بنی صدر منتهی شد. آنچه در ذیل می آید بازخوانی اجمالی تاریخ ظهور و سقوط نخستین رئیس جمهور ایران با عنایت به سفارشات رهبر کبیر انقلاب است. تقدیر چنین بود که ایران انقلابی بنی صدر را از میان دیگر نامزدهای متعهد به ریاست جمهوری انتخاب کند بی آنکه بداند رای رهبر انقلاب چیز دیگری است. امام ۱۰ سال بعد از این نخستین انتخاب ششم فروردین ۱۳۶۸ در نامه ای به آیت الله منتظری به این انتخابات اشاره می کند و رای خود فاش می سازد: «والله قسم، من رأی به ریاست جمهوری بنی صدر ندادم و در تمام موارد نظر دوستان را پذیرفتم .» (صحیفه امام؛ ج ۲۱، صص ۳۳۱) چنین می شود که رهبر پرنفوذ و قدرتمند بزرگترین انقلاب قرن در اوج اقتدار و قدرت، نظر خود را در خصوص مهمترین، حساس ترین و سرنوشت سازترین اتفاق بعد از انقلاب، حتی از نزدیکترین یاران خود مخفی می سازد و به رای جمهور کشورش گردن می نهد و بر اساس همان رای اکثریت، برخلاف دیدگاه و رای خود یعنی ولی فقیه زمان، حکم ریاست جمهوری را تنفیذ می کند و البته این تنفیذ را به مواردی هم
خبر مراجعت حضرت امام خمینی به میهن اسلامی در روزهای نخست بهمن ماه 57، شور و هیجان وصف ناپذیری را در میان ملت ایجاد کرده بود. مردم مسلمان، از نقاط مختلف کشور برای شرکت در مراسم استقبال از رهبر انقلاب، راهی تهران شده بودند. کارمندان هواپیمایی کشوری که مدتی بود در اعتصاب به سر می بردند، با شنیدن خبر بازگشت امام، اعلام کرده بودند که یکی از هواپیماهای 747 را به نام «پرواز انقلاب» برای انتقال رهبر انقلاب، از تهران به پاریس خواهند برد. مطبوعات دربارۀ ورود امام، با تیترهای درشت می نوشتند: «ورود امام خمینی مستقیماً از رادیو و تلویزیون پخش می شود.»
در ساعات پایانی روز ۳ بهمن ۱۳۵۷ فرودگاه مهرآباد به محاصره ماموران فرمانداری نظامی تهران درآمد و نظامیان با تانک و زره پوش در اطراف فرودگاه مستقر شدند.
پیام رهبر انقلاب در مورد مراجعت به ایران موجی از شادی را در میان مردم برانگیخته بود. خبرگزاریهای جهان موضوع بازگشت امام به میهن اسلامی را به عنوان مهمترین خبر به سراسر جهان مخابره می کردند. ژنرال امریکایی هایزر که در ایران به سر می برد، در کتاب خود نوشته است: این امر بر من تأثیری واقعی داشت. اینک مسأله ای در پیش بود که به توجه ویژه احتیاج داشت. همۀ اعضای گروه معتقد بودند اگر [امام] خمینی بازگردد، عمر رژیم شاه پایان می یابد.
این جانب ان شاء اللَّه تعالی بزودی به شما می پیوندم تا در خدمت شما باشم و با همت شجاعانه شما به رفع مشکلات کوشا بوده و با هم صدا و هم قدم شدن همه اقشار ملت بر فسادها غلبه کنیم.
در گذشته در میان مقامات روحانی رسم بر این بود که تا سرحد امکان از بازگو کردن موضع گیریها و مخالفتها با مقامات دولتی در میان مردم خودداری می شد. گاهی ماهها میان مقامات دولتی و عالمان اسلامی نامه ها، تلگرامها و سخنانی رد و بدل می شد. و گاهی روحانیون تندترین و کوبنده ترین موضع گیریها را بر ضد خودکامگان به عمل می آوردند؛ لکن توده ها اصولاً از آن خبردار نمی شدند.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.