امام خمینی در شهریور ماه سال ۶۵ به نامه یکی از اسرای دربند رژیم بعثی پاسخ داد.
اگر امام ملاحظه می کردند که محصل علوم دینی به درس علاقه مند است و اشتغال به تحصیل دارد، در حد توان، به هر نحو ممکن به او کمک می کردند.
روزى نعمت الله نصیرى با نامه اى از دربار وارد اتاق شد و نامه را در مقابل حضرت آیت الله خمینى گذاشت.
من با کمال دقت و کنجکاوی شدید صورت امام را مورد توجه قرار داده بودم.
امام حاضر نمی شدند به خاطر همدردی با مردم به پناهگاهی که ساخته شده بود بروند
امام تشخیص داده بودند از کسی که به او اعتقاد ندارند و او را جزو ظلمه و فساق می دانند درخواست و خواهشی نکنند.
عملیات بدر را کسانى که دیده اند از شرایط سخت و دشوارى که براى ما پیش آمد، خبر دادند.
در ایامی که امام در بیمارستان تحت معالجه و عمل جراحی بودند لوله تنفسی در تراشه ایشان بود.
استاد علامه آقاى حاجآقا روحاللّه خمینى زعیم بزرگ شیعه از دانشمندان بزرگ و متفکر این عصراند
امام با فراستى که داشت به خوبى مىفهمید کدامیک از حاضرین در جلسه، درس را مىفهمند
رمز موفقیت امام در تربیت دانشمندان و محققان، در ویژگیهاى ایشان است.
از مسائلی که امام برای حیات علمی حوزۀ علمیه بعد از رحلت مرحوم آقای حائری یزدی ضروری میدانستند، حضور آیتالله بروجردی در قم بود
امام را از موقعی که به یاد دارم میان کتابهایشان میدیدم.
مام حتی نسبت به هدایت مخالفان و دشمنانشان تا اینقدر احساس دلسوزی میکردند.
امام به آنچه داشتند قانع بودند و چشمداشتی به مال دیگران نداشتند.
آشنایی من با نام حضرت امام در سنین ده ـ دوازده سالگی از زبان والد بزرگوارم آیتاللّه سید محمد موسوی جزائری بود
بعد از پایان درس طُلاب استدعای استخاره مینمودند.
معظم له این حقیر را خواستند و به من تکلیف نمودند که همه روزه اخبار نجف اشرف و عکسالعملها را به اطلاع ایشان برسانم
امام در مسائل اصولى، مبانى زیادى را ایجاد کرده اند که خیلى از مشکلات اصول را حل مى کند.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.