نجف اشرف، ۱۳۴۵_ نامه به آقای میرزا حسن ثقفی (خانوادگی)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۹۴

***

قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع دانشجویان اصفهان (توجه به مسائل فعلی جامعه)

اهم بیانات:

رشد فکری هر جامعه اقتضا می کند که انسان در هر مرحله ای که واقع هست همان‏‎ ‎‏مرحله را توجه به آن داشته باشد، و افراد هم و گروهها هم در هر حالی که هستند و هر‏‎ ‎‏گروهی که هستند همان وضعی که در آن گروه هست به آن توجه داشته باشند. فکر‏‎ ‎‏کردن به آن چیزی که درگذشته است و گذشته است و آن چیزی که بعدها خواهد آمد از‏‎ ‎‏جهتی خوب است؛ و از جهتی انسان را از آن مقصدی که دارد باز می دارد. ما اگر الآن‏‎ ‎‏همۀ توجهمان را منصرف کنیم به اینکه ما چه کردیم و چه کردیم که پیروز شدیم و همۀ‏‎ ‎‏توجهمان را به آتیۀ دور منعطف کنیم، از آن چیزی که الآن وقتش است، اذهانمان‏‎ ‎‏منصرف می شود.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۴۹۶ – ۴۹۸

***

قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع بانوان فرهنگی (تحقق اسلام ـ رهایی از غرب)

‏‏اهم بیانات:

‏‏ما همه در این نهضت سهیم هستیم و شما خانمها سهم بزرگ دارید. یعنی آمدن شما‏‎ ‎‏خانمها به خیابانها و میدانهای مبارزه موجب این شد که مردها هم قوّه پیدا بکنند، تقویت‏‎ ‎‏بشوند؛ روحیۀ آنها هم با آمدن شما تقویت بشود. شما سهم بزرگی در این نهضت دارید‏‎ ‎‏لکن در نیمۀ راه هستیم الآن؛ بیشتر راه مانده است. ما فقط رفتن محمدرضا و کوتاهی‏‎ ‎‏دست اجانب مقصد اعلایمان نبود، آن مقدمه بود، یعنی اینها یک خاری بودند بین راه‏‎ ‎‏که باید این خارها از بین راه برداشته بشود تا ما بتوانیم به آن مقصدی که مقصد اصلی‏‎ ‎‏است به آن برسیم. و آن مطلبی را که مطلب اصلی ماست و اصلی اسلام است آن را تحقق‏‎ ‎‏بدهیم.‏

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۴۹۹ – ۵۰۲

***

قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع روحانیون تهران (هماهنگی میان نیروهای انقلاب)

اهم بیانات:

‏‏همان طوری که مقام شما و‏‎ ‎‏پُست شما، یک پُست شرافتمند بزرگی است، مسئولیتتان هم یک مسئولیت بزرگی است.‏‎ ‎‏به همان اندازه که مقام شما بالاست، مسئولیتتان هم زیاد است. اگر یک وقتی مثلاً فرض‏‎ ‎‏بفرمایید یک کمیته ای تحت نظر بعضی از آقایان باشد و در آنجا یک شخص نابابی‏‎ ‎‏باشد و یک کاری انجام بدهد که برخلاف باشد، آنهایی که می خواهند مناقشه کنند با ما،‏‎ ‎‏نمی گویند که یک شخص نابابی در این کمیته بود، آقا خودش خوب است اما آن‏‎ ‎‏شخص ناباب این کار را کرد؛ می گویند آخوندها این کار را کردند!

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۵۰۳ – ۵۱۲

***

قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع خانواده مرحوم طالقانی (تجلیل از مجاهدات ایشان)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۵۱۳ – ۵۱۸

***

قم، ۱۳۵۸_ نامه به آقای محمد فاضل و اجازه صرف سهم مبارک امام (ع)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۵۱۹

***

جماران، ۱۳۵۹_ نامه به آقای گلپایگانی (عدم وجود اختلافات ریشه دار بین متصدیان امور)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص ۲۱۵

***

جماران، ۱۳۵۹_ نامه به آقای مرعشی نجفی (عدم وجود اختلافات ریشه دار بین متصدیان امور)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص ۲۱۶

***

جماران، ۱۳۶۰_ پیام تشکر به رئیس جمهور مغولستان (تسلیت شهادت آقایان رجایی و باهنر)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۵، ص ۲۳۰

***

جماران، ۱۳۶۱_ پاسخ استفتاء آقای سید عبد الکریم موسوی اردبیلی (قانون مجازات در امر تعزیرات)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۶، ص ۴۶۲

***

جماران، ۱۳۶۳_ پاسخ نامه خانم گلابی پور حسین (مادر شهید)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۹، ص ۶۲

***

. انتهای پیام /*