درسی از امام خمینی در آستانه انتخابات هفتم اسفند

مردم نباید کنار بروند، اگر مردم کنار بروند همه شکست می‏خوریم

فرشاد مومنی: کسانی را انتخاب کنیم که استقلال رأی داشته باشند

مدیر موسسه دین و اقتصاد معتقد است که اگر مجددا ساختار قدرت در نظام سیاسی ایران یک دست شود، سطوح ناکارآمدی و فساد گسترش می یابد. او می گوید در تمام دوره های پس از انقلاب اسلامی رابطه تکان دهنده و بسیار قابل اعتنایی میان میزان توزیع قدرت در ساختار سیاسی، نحوه ی عملکرد اقتصادی و سطح پاکدامنی در نظام اجرایی کشور مشاهده می شود. همچنین او راه اصولی به منظور برون رفت از شرایط موجود را انتخاب افرادی می داند که ضمن داشتن صلاحیت های تخصصی، پاکدامنی عملی و حساسیت جدی به مساله فساد مالی ، استقلال رای هم داشته باشند.

غفلت همزمان از آثار امام خمینی و اعتبار حوزه های علمیه در امتحان خبرگان

به قرار مسموع از شرکت کنندگان شهریورماه ـ از کتاب های جواهر الکلام صاحب جواهر، مستند الشیعه نراقی مستمسک آیت الله حکیم و تنقیح آیت الله خوئی امتحان می گیرند و در این میان آثار علمی ارزشمند فقه استدلالی امام خمینی مغفول می باشد! واقعاً نباید بر این مظلومیت امام و محرومیت جامعه و نظام از برکات علمی ایشان تأسف خورد؟!

مهندس سید مصطفی هاشمی طبا در نشست طرح های دهه نخست انقلاب اسلامی:

محصول ستاد طرح های دهه نخست انقلاب 120 طرح توسعه ای اکثرا بزرگ بود/ از تجربه مدیریت دهه نخست برای برنامه ریزی امروز کشور درس بگیریم/ برنامه ششم چه طرحی برای پیشگیری از نابودی سرزمین دارد؟

ده ساله نخست انقلاب درخشان ترین نقطه اداره مملکت بود

همزمان با دهه مبارک فجر؛

کتابخانه موبایلی امام خمینی(س) عرضه شد

نسخه موبایلی کتابخانه امام خمینی(س) همزمان با دهه مبارک فجر آماده بهره برداری شد.

همراه با امام در هجرت

با اجاز امام، تصمیم معظم له، مبنی بر سفر به کویت به دوستان نزدیکمان در نجف گفته شد. به هفت هشت نفر از خصوصی ترین افراد. بلافاصله دو دعوتنامه برای من و امام توسط یکی از دوستانمان در کویت تهیه شد. (نام فامیل ما مصطفوی است لذا دولت کویت تشخیص نداده بود). سه ماشین تهیه شد و فردای آن روز، بعد از نماز صبح حرکت کردیم. در یکی از ماشینها، من و امام و در دوتای دیگر، دوستان نزدیک در جریان منزلمان. شبی که قرار بود فردایش حرکت کنیم دیدنی بود، مادرم و خواهرم و حسین برادرزاده ام و همسرم و همسر برادرم همگی حالتی غیرعادی داشتند. تمام حواس من متوجه امام بود، ایشان چون شبهای قبل سر ساعت خوابیدند و چون همیشه یک ساعت و نیم به صبح برای نماز شب برخاستند. درست یادم است اهل بیت را جمع کردند و گفتند هیچ ناراحت نباشید که هیچ نمی شود، آخر نمی شود ساکت بود، جواب خدا و مردم را چه می دهیم، عمده تکلیف است. نمی شود از زیربار تکلیف شانه خالی کرد. ایشان گفتند: اینکه هیچ، اگر می گفتند یک روز ساکت باش و اینجا زندگی کن و من می دانستم که سکوت یک روز مضر است، محال بود قبول کنم.