سخنرانی
اسلام و اقلیت های مذهبی
سخنرانی در جمع اعضای جامعه کلیمیان ایران (اسلام و اقلیت های مذهبی)
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 24 اردی‍ب‍ه‍ش‍ت‌ ‭1358

زمان (قمری) : 17 جمادی الثانی ‭1399

مکان: قم

شماره صفحه : 287

موضوع : اسلام و اقلیت های مذهبی

زبان اثر : فارسی

حضار : اعضای جامعه کلیمیان ایران

سخنرانی در جمع اعضای جامعه کلیمیان ایران (اسلام و اقلیت های مذهبی)

سخنرانی

‏زمان: 24 اردیبهشت 1358 / 17 جمادی الثانی 1399‏

‏مکان: قم‏

‏موضوع: اسلام و اقلیتهای مذهبی‏

‏حضار: اعضای جامعۀ کلیمیان ایران‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

تربیت انسان هدف تمامی ادیان الهی

‏     ما در پاریس که بودیم این تبلیغاتی که می شد، و تبلیغات همه جانبه مِن جمله‏‎ ‎‏تبلیغاتی می شد که اگر چنانچه ایران، مسلمین پیروز بشوند، یهودیها و نصرانیها را قتل عام‏‎ ‎‏می کنند! بنای مسلمین بر این است که تمام یهودیها را قتل عام بکنند! من در آنجا در‏‎ ‎‏صحبتهایی که کردم، آن حقیقتی که اسلام روی آن حقیقت مشی می کند، کراراً گفتم.‏‎ ‎‏نمایندۀ جامعۀ یهود هم آمد آنجا و من با او هم صحبت کردم و گفتم که طریقۀ اسلام‏‎ ‎‏چیست. همۀ ادیان که از جانب خدای تبارک و تعالی نازل شده است و همۀ پیغمبران‏‎ ‎‏گرامی که مأمور ابلاغ بودند، برای آسایش بشر آمده اند و برای انسان سازی‏‎ ‎‏آمده اند. خداوند تعالی با وحی به انبیای بزرگ می خواسته اند که مردم را، همۀ بشر‏‎ ‎‏را، هدایت کنند و آدم بسازند؛ آدم به همۀ ابعادی که دارد. سایر قدرتها، سایر‏‎ ‎‏مسلکها، اینها کاری به معنویات مردم ندارند. تمام مسلکهایی که در دنیا هست ،‏‎ ‎‏ـ غیر مسلکهای توحیدی ـ کار ندارند به اینکه انسان در باطن ذاتش چه باشد؛ نفسیتش‏‎ ‎‏چه باشد؛ یواشکی هر کاری می خواهد بکند! آنها فقط متوجه به این هستند که‏‎ ‎‏حفظ دنیایشان را بکنند؛ و حفظ اینکه انتظامات باقی باشد. فقط دنبال این هستند که‏‎ ‎‏نظم برقرار باشد. و اگر نظم برقرار باشد، دیگر بشر هر کاری می خواهد بکند، زیر‏‎ ‎‏پرده، هر خلافی می خواهد بکند، به حکومتها مربوط نیست. هیچ قانونی ـ در قوانین‏‎ ‎‏غیر توحیدی ـ نیست که بشر را در توی صندوقخانه اش هم از یک چیزهایی‏

‏جلوگیری بکند. کاری به این ندارند که در باطن ذات خودش، یا در منزل خودش،‏‎ ‎‏در خفا، چه واقع می شود. اصلاً کاری به این ندارند. فقط تو خیابان نیایند و عربده نکشند‏‎ ‎‏و نظم را به هم نزنند. این چیزی است که مسلکهای غیرتوحیدی همه آنطور هستند. به‏‎ ‎‏خلاف مسلکهای توحیدی و ادیانی که از آسمان به انبیای بزرگ نازل شده است. ادیان‏‎ ‎‏به همۀ ابعاد بشر کار دارند، انسان خودش از قبل از اینکه بچه متولد بشود، ازدواج چه‏‎ ‎‏جور باید باشد ...؛ شرایط ازدواج چیست؛ چه زنی را باید انتخاب کرد؛ زن چه مردی را‏‎ ‎‏باید انتخاب بکند. برای اینکه خوب، این ازدواج کِشتی است برای پیدا شدن یک بشر.‏‎ ‎‏قبل از اینکه اصلاً ازدواجی باشد، پیش بینی اینکه این بچه وقتی که به دنیا می آید به‏‎ ‎‏طوری باشد که سلامت باشد و سلامت نفس داشته باشد؛ و لهذا توجه به این نیز قبل از‏‎ ‎‏ازدواج شده است: شرایط ازدواج؛ با چه شرایطی؛ بعد در حال حمل. قبل از حمل، در‏‎ ‎‏حالی که می خواهد این لقاح واقع بشود با چه شرایطی باید باشد و چه احکامی باید‏‎ ‎‏داشته باشد؛ وقتی که بچه حمل است، مادر چه چیزهایی خوب است بخورد؛ از چه‏‎ ‎‏چیزهایی خوب است پرهیز کند؛ چه جور باشد زندگی او. در وقت حمل چه چیزها‏‎ ‎‏باید باشد، بعد از اینکه به دنیا آمد بچه، آن کسی که می خواهد شیر بدهد بچه را چه جور‏‎ ‎‏باشد، اگر بخواهند یک شیردهی و دایه ای برای او بگیرند چه جور شیر بدهد به بچه؛ چه‏‎ ‎‏اوقاتی باشد؛ با چه شرایطی باشد. در دامن مادر، مادر چه جور با این معاشرت داشته‏‎ ‎‏باشد. و بعد از اینکه از دامن مادر بیرون آمد، پدر چه جور باید باشد؛ عائله چه جور‏‎ ‎‏باشند برای تربیت این بچه؛ معلم چه جور باشد. در جامعه که می آید، در جامعه چه جور‏‎ ‎‏وضعی داشته باشد. تمام اینها برای این است که این انسان که در خارج می خواهد تحقق‏‎ ‎‏پیدا کند، یک انسان مهذب باشد؛ صحیح العمل باشد؛ دارای محاسن اخلاقی و اعتقادات‏‎ ‎‏صحیح باشد؛ اعمال صحیح انجام بدهد. با مردم سلوکش چه باشد؛ در جامعه سلوک چه‏‎ ‎‏باید باشد؛ با همسایه باید چطور باشد؛ با اهل شهر باید چطور باشد؛ با اهل دینِ خودش‏‎ ‎‏باید چطور باشد؛ با ادیان دیگر باید چطور باشد. اینها برای این است که آن ادیانی که از‏‎ ‎‏طرف خدای تبارک و تعالی می آید از باب اینکه خداوند تمام ابعاد انسان را آفریده‏

‏است و توجه به آن دارد، انسان را با همۀ ابعادش می خواهد تربیت بکند. دیگر در این‏‎ ‎‏جهت مابین ادیان فرقی نیست، همۀ ادیان برای تربیت بشر آمده اند.‏

اسلام و اقلیتهای مذهبی

‏     اسلام همین معنا که گفته شد، در احکامش، در قرآن، در حدیث، همۀ این مسائل که‏‎ ‎‏من تذکر بعضی اش را دادم مطرح است. اسلام آنقدر به رفاه مردم، آسایش مردم، و‏‎ ‎‏اینطور ‏‏[‏‏امور‏‏]‏‏ توجه دارد و هیچ در این جهت فرقی مابین قشر با قشر دیگر نمی گذارد و‏‎ ‎‏نگذاشته است.‏

‏     اقلیتهای مذهبی که از صدر اسلام، بعد از فتح اسلام، بین مسلمین بودند، اینها غیر از‏‎ ‎‏آن مشرکینی که توطئه گر بودند یا بعضی از اقشاری که توطئه می کردند و می خواستند‏‎ ‎‏وضع بشر را به هم بزنند، اینهایی که از اقلیتهای مذهبی بودند، تمام در اسلام احترام‏‎ ‎‏داشتند ... در یکی از قضایا ـ که لشکری از معاویه شاید بود ـ آمد و یک خلخالی از پای‏‎ ‎‏یک زن یهودیه ربود ـ به حسب نقل ـ حضرت امیر فرمودند که من شنیدم که آمدند و‏‎ ‎‏یک خلخالی از ذمیه ای ربوده اند؛ و اگر انسان بمیرد ـ قریب به این معنا ـ این اشکالی‏‎ ‎‏برایش نیست!‏‎[1]‎‏ اینطور عنایت داشتند به حفظ مصالح همۀ اقشار.‏

یهودی نبودن صهیونیستها

‏     ما حساب جامعۀ یهود را از حساب «صهیونیزم» و صهیونیستها جدا می دانیم. آنها جزء‏‎ ‎‏اهل مذهب اصلاً نیستند. تعالیم حضرت موسی ـ سلام الله علیه ـ که تعلیمات الهی بوده‏‎ ‎‏است، و در قرآن بیشتر از همۀ انبیا ذکر حضرت موسی شده است، و تاریخ حضرت‏‎ ‎‏موسی در قرآن گفته شده است، یک تعلیمات ارزنده ای است. و ترتیبی که حضرت‏‎ ‎‏موسی رفتار کرده است با فرعون، یک شبان بوده است با یک عالَم قدرت و اراده، و این‏‎ ‎‏بر ضد قدرت بزرگ فرعون قیام کرد، و فرعون را از بین برد. ‏‏[‏‏تکیه بر‏‏]‏‏ قدرت الهی و‏‎ ‎‏توجه به مصالح مستضعفین در قبال مستکبرین که اولش فرعون بود، قیام بر ضد‏

‏مستکبرین، طریقۀ حضرت موسی ـ سلام الله علیه ـ بوده و درست این معنی برخلاف آن‏‎ ‎‏[‏‏طرحی‏‏]‏‏است که این طایفۀ صهیونیستها دارند.اینها اتصال به مستکبرین پیدا کردند.‏‎ ‎‏جاسوس آنها هستند؛ نوکر آنها هستند؛ و بر ضد مستضعفین عمل می کنند. عکس‏‎ ‎‏تعلیمات حضرت موسی که از همین مردم عادی ـ مثل سایر انبیا ـ از همین مردم عادی‏‎ ‎‏بازار و کوچه و اینها، اشخاص را برداشت و بر ضد فرعون و قدرت فرعونی قیام کرد. از‏‎ ‎‏مستضعفین حمله شد به مستکبرین که آنها را از استکبارشان پایین بکشد؛ بر خلاف طریقۀ‏‎ ‎‏این صهیونیستها، که اینها با مستکبرین مربوط هستند و بر ضد مستضعفین عمل می کنند!‏

تنفر مردم یهود از صهیونیستها

‏     این مقدار از یهودیهایی که بازی خوردند و از اقشار عالم جمع شدند آنجا، شاید آنها‏‎ ‎‏الآن پشیمان باشند از اینکه ـ آنکه یهودی است؛ و نمی خواهد غیر تعالیم عالیۀ موسی را‏‎ ‎‏داشته باشد پشیمان باشند از اینکه ـ رفته اند آنجا، برای اینکه کسی که برود و ببیند اینها چه‏‎ ‎‏برنامه دارند و چه جور بیخود آدمکشی می کنند و چه جور اتصال به امریکا و دیگر‏‎ ‎‏[‏‏قدرتها‏‏]‏‏ دارند، این نمی تواند تحمل کند که یک طایفه ای به اسم اینکه ما از جامعۀ یهود‏‎ ‎‏هستیم بر ضد تعالیم حضرت موسی عمل بکنند. ما می دانیم که حساب جامعۀ یهود غیر‏‎ ‎‏حساب جامعۀ آنهاست. و ما با آنها مخالف هستیم. و مخالفتمان برای این است که آنها با‏‎ ‎‏همۀ ادیان مخالف هستند. آنها یهودی نیستند. آنها یک مردم سیاسی هستند که به اسم‏‎ ‎‏یهودی یک کارهایی را می کنند. و یهودیها هم از آنها متنفر هستند؛ و همۀ انسانها از آنها‏‎ ‎‏باید متنفر باشند.‏

اقلیتهای مذهبی در جمهوری اسلامی

‏     و اما جامعۀ یهود، و سایر جوامعی که در ایران هستند و اهل این ملت هستند، اسلام با‏‎ ‎‏آنها همان رفتار را می کند که با سایر اقشار ملت می کند. اسلام بر آنها ابداً اجحاف جایز‏‎ ‎‏نمی داند. ابداً اینطور نیست که آنها را بخواهد در مضیقه ای بگذارد. برخلاف اصل‏‎ ‎‏تربیت اسلام است؛ برخلاف وحی است؛ برخلاف آن چیزی است که خدای تبارک و‏‎ ‎‏تعالی می خواهد همۀ بشر به رفاه باشند؛ به سعادت باشند. اسلام تابع احکام الهی است و‏

‏همان طوری که خدای تبارک و تعالی برای اقشار ملتها احترام قائل است، اسلام هم‏‎ ‎‏احترام قائل است، مطمئن باشید. این را من در پاریس، قبل از اینکه این ‏‏[‏‏نصرت‏‏]‏‏ پیدا‏‎ ‎‏بشود و این نهضت غلبه بکند، در پاریس هم تنبه دادم به آن کسی که از طرف جامعۀ‏‎ ‎‏یهود آمده بود پیش من، به اسم اینکه نماینده بود از آنها، که اسلام بنایش بر این نیست که‏‎ ‎‏یک قشری را در مضیقه بگذارد. اسلام برای همه است، و می خواهد همه در سعادت‏‎ ‎‏باشند. می خواهد که همه در رفاه باشند. و این مسائل که طرح می شود که یهودیها را‏‎ ‎‏مسلمین چه می کنند، شما دیدید غلبه پیدا کردند و به یهودی کاری نداشتند؛ به زرتشتیها‏‎ ‎‏کاری نداشتند؛ به سایر اقشار هم کاری نداشتند. شما به عین دیدید ... آن وقتی که ما غلبه‏‎ ‎‏کردیم، هیچ کسی تعرضی به یهودی کرد؟ تعرضی به نصرانی کرد؟ تعرضی به زرتشتی‏‎ ‎‏کرد؟ تعرضی در کار نبود. بعد هم که حکومت اسلامی ان شاءالله به آنطوری که خدای‏‎ ‎‏تبارک و تعالی می خواهند برقرار بشود و پیاده بشود، خواهید دید که اسلام از همۀ‏‎ ‎‏مسلکهای دیگر راجع به مراعات همۀ اقشار ملت بهتر است و از همه بهتر عمل خواهد‏‎ ‎‏کرد. من از خدای تبارک و تعالی می خواهم که همۀ مردم و همۀ بشر در رفاه باشند؛ همه‏‎ ‎‏به سعادت برسند؛ همه به هدایت برسند. خداوند همه را هدایت کند به راه راست؛‏‎ ‎‏خداوند به همه سعادت عنایت کند، و شما مطمئن باشید که در جمهوری اسلامی ظلم‏‎ ‎‏نیست. ما نه ظلم می کنیم، نه مظلوم می شویم. این چیزی است که اسلام به ما نشان داده:‏‎ ‎‏ظلم نکنید، مظلوم هم نشوید. تا می توانیم مظلوم نمی شویم؛ و هیچ وقت هم ظلم‏‎ ‎‏نخواهیم کرد. ان شاءالله خداوند شماها را موفق نگه دارد؛ و همه تان با هم در این نهضت‏‎ ‎‏شرکت کنید؛ با شرکتتان آن را داشته باشید تا ان شاءالله این نهضت به ثمر برسد. و این‏‎ ‎‏نهضتی است که نهضت انسانی است که همۀ انسانها باید با این نهضت موافقت داشته‏‎ ‎‏باشند. و امیدوارم که همه سعادتمند باشند.‏

‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‎ ‎

  • ـ نهج البلاغه، خطبۀ 27.