سخنرانی
مطبوعات و عملکردها
سخنرانی در جمع گروهی از کارکنان روزنامه کیهان (مطبوعات و عملکردها)
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 25 اردی‍ب‍ه‍ش‍ت‌ ‭1358

زمان (قمری) : 18 جمادی الثانی ‭1399

مکان: قم

شماره صفحه : 320

موضوع : مطبوعات و عملکردها

زبان اثر : فارسی

حضار : گروهی از کارکنان روزنامه کیهان

سخنرانی در جمع گروهی از کارکنان روزنامه کیهان (مطبوعات و عملکردها)

سخنرانی

‏زمان: 25 اردیبهشت 1358 / 18 جمادی الثانی 1399‏‎[1]‎

‏مکان: قم‏

‏موضوع: مطبوعات و عملکردها‏

‏حضار: گروهی از کارکنان روزنامۀ کیهان‏

‏[بسم‏‏ الله الرحمن الرحیم‏‏]‏

تفاوت آزادی قلم و خیانت قلم

‏     مطبوعات در عین حال که یک مؤسسۀ محترم و بسیار مؤثرند، لکن باید روی موازین‏‎ ‎‏مطبوعاتی و خدمت به ملت رفتار کنند. آزادی قلم و آزادی بیان معنایش این نیست که‏‎ ‎‏کسی بر ضد مصلحت کشور قلمش آزاد است که بنویسد، برخلاف انقلابی که مردم‏‎ ‎‏پایش خون داده اند بنویسد. همچو آزادی صحیح نیست. قلم آزاد است که مسائل را‏‎ ‎‏بنویسد؛ لکن نه اینکه توطئه بر ضد انقلاب بکند. بیان آزاد است که مطالبی اگر دارد‏‎ ‎‏بنویسد؛ آن هم مطالبی که به او داده می شود. از همۀ اشخاص بنویسد، بدون توطئه. وقتی‏‎ ‎‏ما دیدیم که در یک روزنامه ای از یک اشخاصی مطالب نوشته می شود که اینها عمال‏‎ ‎‏اجانب هستند و می خواهند مملکت ما را باز به خرابی بکشند و از آن طرف مقالاتی و‏‎ ‎‏مطالبی که راجع به مسائل نهضت است، راجع به مسائل اسلام است، یا تحریف می شود‏‎ ‎‏یا نوشته نمی شود. اینطورمطبوعات را ما نمی توانیم برایش احترام قائل بشویم. برای‏‎ ‎‏مطبوعاتی ما احترام قائل هستیم که بفهمد آزادی بیان و آزادی قلم یعنی چه. گفته‏‎ ‎‏می شود که مردم آزادند، یعنی آزاد است انسان که بزند سر مردم را بشکند؟! آزاد است‏‎ ‎‏که قانون شکنی بکند؟ آزاد است که برخلاف مسیر ملت عمل بکند؟ آزاد است که توطئه‏‎ ‎‏بکند بر ضد ملت؟ اینها آزادی نیست. در حدود قوانین، در حدود کارهای عقلایی، آزاد‏‎ ‎‏است. و ما در بعضی مطبوعات ـ حالا من اسم مطبوعات را نمی برم ـ لکن در بعض‏

‏مطبوعات می بینیم که اینها از آزادی سوء استفاده می کنند؛ به گمان اینکه یا به خیال اینکه‏‎ ‎‏آزادی است می خواهند از مردم آزادی را سلب کنند. این مردم با این زحمتی که در این‏‎ ‎‏سالهای طولانی کشیده اند و با این خونهایی که در این دو سال اخیر داده اند می خواهند‏‎ ‎‏آزاد باشند. بعضی مطبوعات می خواهند از اینها سلب آزادی بکنند؛ به اسم «آزادی قلم»‏‎ ‎‏برخلاف مسیر ملت عمل بکنند. دست اشخاصی که می خواهند اختناق در ملت ایجاد‏‎ ‎‏کنند، می خواهند چپاولگری کنند، بعضی مطبوعات دست آنها را دارند باز می کنند؛ و‏‎ ‎‏این معنی، آزادی نیست؛ این معنی، خیانت است. اینکه داده می شود به ملت، آزادی‏‎ ‎‏است؛ نه خیانت. آزادی قلم است؛ نه خیانت قلم. آزادی بیان است؛ نه بیان خائنانه.‏

مطبوعات، نمایانگر آرمان ملت

‏     باید مطبوعات در خدمت کشور باشند، نه بر ضد انقلاب کشور. مطبوعاتی که بر ضد‏‎ ‎‏انقلاب کشور هستند، اینها خائن هستند. مطبوعات باید منعکس کنندۀ آمال و آرزوی‏‎ ‎‏ملت باشند. مسائلی که ملت می خواهند، آنها را منعکس بکنند. البته آزادند که یک‏‎ ‎‏مطلب دیگری هم که کسی می گوید منعکس کنند؛ لکن در توطئه آزاد نیستند. ما از بعض‏‎ ‎‏مطبوعات، توطئه می فهمیم؛ برای اینکه می بینیم که مسائلی که به ضد انقلاب است، با‏‎ ‎‏آب و تاب و با طول تفسیر می نویسند، و مسائلی که بر وفق انقلاب است، یا نمی نویسند،‏‎ ‎‏یا با اشاره رد می شوند. اینطور مطبوعات مورد قبول ملت نیست. مردم نمی خرند یک‏‎ ‎‏همچو روزنامه هایی را. و اگر گفته بشود بهشان که این روزنامه اینطور است، مردم‏‎ ‎‏خودشان نمی خرند. این مردم آزادند در اینکه نخرند چنین روزنامه ای را. وقتی روزنامه‏‎ ‎‏خریده نشد، روزنامه بسته می شود. همان طوری که بعضی روزنامه ها وقتی مردم‏‎ ‎‏نخریدند خودش بسته می شود.‏

‏     شما طریقتان این است که، از این به بعد توجه به این معنا داشته باشید که روی همین‏‎ ‎‏مسیر ملت رفتار کنید. همین طوری که ملت دارد می رود رفتار کنید؛ نه اینکه به اسم‏‎ ‎‏آزادی قلم برخلاف مسیر ملت مشی بکنید. آنهایی که، بعضی از این کسانی که جزء‏

‏هیأت تحریریه اند و می دانید که اینها اصلاح نمی شوند و اینها نمی توانند اصلاح بشوند،‏‎ ‎‏اینها عمال غیر هستند، اینها می خواهند دست اجانب را باز به مملکت ما باز بکنند، آنها را‏‎ ‎‏باید کنار بگذاریم. و نویسنده زیاد است؛ نویسندۀ دیگری وارد کار بشود.‏

رسانه ها، مربی ملتند

‏     در هر صورت، تمام رسانه ها مربی یک کشور هستند؛ باید تربیت کنند کشور را، افراد‏‎ ‎‏یک کشور را؛ و باید خدمت کنند به ملت. روزنامه از ملت است و برای ملت است؛ و‏‎ ‎‏چنانچه برخلاف مسیر ملت بخواهد یک روزنامه ای ـ یا چیز دیگری ـ رفتار بکند، خود‏‎ ‎‏ملت با او مخالفت می کنند. لازم هم نیست که مخالفتش این باشد که بریزد و بزند و‏‎ ‎‏بشکند؛ نه، اینها این کار را نمی کنند؛ لکن روزنامه برای خواننده است، وقتی خواننده‏‎ ‎‏نباشد روزنامه نیست. رادیو برای این است که گوش کنند مردم؛ وقتی رادیو را درش را‏‎ ‎‏بستند و هیچ کس گوش نکرد رادیو نیست. در هر صورت، این چیزها به خدمت ملت‏‎ ‎‏است، نه برخلاف مسیر ملت. هر نویسنده ای که برخلاف مسیر ملت بخواهد بنویسد، این‏‎ ‎‏اسباب این می شود که روزنامه بدنام بشود؛ گفته بشود که این روزنامه ملی نیست، این‏‎ ‎‏روزنامه برای اجانب است. و این البته برخلاف مصلحت روزنامه است، و برخلاف شغل‏‎ ‎‏روزنامه نویسی است. روزنامه نویس باید حفظ کند احترام خودش را؛ و حفظ احترام این‏‎ ‎‏است که روی مسیر ملت رفتار کند، خدمتگزار به ملت باشد. اگر چنانچه برخلاف مسیر‏‎ ‎‏ملت و برخلاف خواست ملت، عمل بکند، این پیش ملت، دیگر احترام ندارد. این‏‎ ‎‏نصیحتی است که من به شما که حالا آمدید اینجا می کنم. و البته از این کار شما هم که‏‎ ‎‏سابق اعتصاب کردید و با هم اعتصاب کردید، و با اعتصاب، کار خودتان را انجام دادید‏‎ ‎‏من متشکرم. ان شاءالله موفق باشید.‏

‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‎ ‎

  • ـ صحیفه نور، این سخنرانی را به عنوان بخشی از سخنرانی مورخ 26 / 2 / 58 چاپ کرده است.