با دستة بلندش دکمة ظرف مایع ظرفشویی را فشار داد و مقداری مایع ظرفشویی روی اسکاچ ریخت. اسکاچ شروع کرد یکی یکی ظروفها را شستن. وقتی همه ظرفها را کفمالی کرد نوبت آبکشی آنها بود. قاشق و چنگال و کفگیر و ملاقه و قاشق چوبی هر چه زور زدند نتوانستند شیر آب را باز کنند. چون شیر آب خیلی مخکم بسته شده بود. ظرفها دوباره ناامید شدند و هر کدام گوشهای نشستند تا اینکه کفگیر گفت: «بهتر است خودمان را یکی یکی از بالای ظرفشویی به پایین پرت کنیم تا از سر و صدایی که درست میشود مادر پسر کوچولو بیدار شود و فکری به حال ما بکند. همة ظرفها حرف کفگیر را قبول کردند و به جز بشقابها که اگر خودشان میانداختند، میشکستند اما بقیه خودشان را از بالای ظرفشویی به کف آشپزخانه انداختند. از افتادن آنها سر و صدای زیادی بلند شد. مادر پسر کوچولو از خواب بیدار شد و به آشپزخانه رفت. وقتی چراغ آشپزخانه را روشن کرد از دیدن ظرفهای کفآلود که روی زمین ریخته بودند تعجب کرد. او یکی یکی آنها را داخل ظرفشویی گذاشت و کف آشپزخانه را هم تمیز کرد. سپس مشغول شستن ظرفها شد. پدر پسر کوچولو هم که از سر و صدا بیدار شده بود داخل آشپزخانه آمد و از اینکه میدید مادر پسر کوچولو آن موقع شب ظرفها را میشوید تعجب کرد. مادر پسر کوچولو گفت: «اگر همان موقع که شام خوردیم ظرفها را میشستم الان لازم نبود که نصف شب آنها را بشویم، بعد در حالیکه میخندید گفت: «مثل اینکه ظرفها هم از کثیفی خوششان نمیآید و اینطوری خوابشان نمیبرد.» بعد از اینکه شستن ظرفها تمام شد مادر پسر کوچولو رفت خوابید. همة ظرفها هم خوشحال و تمیز تا صبح راحت خوابیدند.
اسنوبل میگوید که نجات استوارت به خاطر خانواده لیتل است. زیرا جو او را دوست دارد.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 220صفحه 9