مجله نوجوان 208 صفحه 17

خیلی خوب است اما مطلب مهم دیگر فصاحت و بلاغت شعر است. روان بودن و رسا بودن. ما باید شعری را بخوانیم که همۀ جمعیت بتوانند بفهمند و استفاده کنند. بهتر این است که ما فضا را فضای تفسیر شعر کنیم. نظر من این است که باید شعر عاشورایی و شعر آیینی سهل و ممتنع باشد، مثل زبان سعدی. سعدی هنوز هم خداوندگار سخن است. نکتۀ دیگر اینکه محتوای ما بر اساس موازین مکتب سیّدالشهدا باشد نه خلاف آن. باید در اشعارمان حماسه و نهضت و اندیشه و سیاست و عواطف و عشق و محبت سیّدالشهدا را تبیین کنیم. مخاطب شناسی در شعر نیز خیلی مهم است. باید مراقب بود مبتلا به وهن نشویم. لاجرم ما باید بر مبانی اعتقادی‏مان مسلط باشیم و حکمت بدانیم. جریان شعر عاشورایی امروز چه تفاوتی با شعر دوره‏های گذشته دارد؟ خیلی متفاوت شده و رو به رشد است. گرایش به شعر عاشورایی زیاد شده است. من این بشارت را می‏دهم که در دهۀ آینده ان‏شاءالله ما با شاعران آیینی فوق‏العاده قدری مواجه خواهیم شد. امروز جوانانی هستند که در حیطۀ ادبیات آیینی و شعر عاشورایی خوش درخشیده‏اند. چه عواملی باعث پیشرفت و رشد شاعران و مدّاحان جوان خواهد شد؟ اول، دیدن استاد است. دوم، حضور در محافل برجسته و غنی است سوم، مطالعه است. چهارم هم دیانت و حفظ حال است. شاعر و مداح باید حال داشته باشد. شرکت در جلسات شعرخوانی و نقد با حضور استاد هم خیلی مهم است. چقدر به کار تحقیقاتی و علمی در هیئتها معتقدید؟ فوق‏العاده. الان الحمدلله این طور شده. یعنی در عصر ارتباطات طوری است که همه اهل علم و تحقیقند. الان نگاه کنید کمتر واعظی است که بعد منبرش از طریق اینترنت پاسخگوی سؤالهایی که در منبرش پیش آمده نباشد. مثلاً آقای شهاب مرادی می‏گفت من گاهی چهار ساعت در روز از طریق اینترنت پاسخگوی سؤالات هستم. راجع به اخلاص در مداحی چه اعتقادی دارید؟ ببینید، اخلاص را هم باید از خدا خواست یعنی به طور کلی اگر از من بپرسید، می‏گویم دعا. اخلاص هم می‏خواهید، با دعا بگیرید. ولکن یزُکی مَن یشاء، او تزکیه می‏کند. اگر این طوری شد رو به رشد می‏رویم. اگر آدم با بهترین یار خلوت داشت، دیگران اغیار می‏شوند. یعنی خدا دیدن و دیگران را ندیدن. این می‏شود اخلاص. اخلاص را باید از خود خدا خواست و خود خدا باید کمک کند و واسطۀ خواستن اخلاص از خدا خود امام حسین است. و حرف آخرتان... امام حسین مرد دعاست. امام حسین اگر شب مهلت می‏گیرد، برای قرآن خواندن و مناجات و استغفار و دعاست. روز هم قدم به قدم دست به دعا بر می‏دارد و آخرین نفسهایش هم مناجات است. این یعنی ما نباید دست از دعا برداریم. دعا یعنی ارتباط با خدا. این را باید حفظ کنیم. آخرین حرفم این است که در دستگاه امام حسین دعا، دعا، دعا.