مجله نوجوان 15 صفحه 6

بیماری های مزمن نوجوانی وی نرفم بر بس و طود ید باور کنید نه اینکه پروفوسور کثیف و آلوده ای باشم، نه! فقط محض اینکه یه چیزی گفته باشم این جمله را می گویم؛ آقا یک کیفی داره آدم دو هفته نره حموم! ویروس نرفتم به حمام برای مدتی بس طولانی و مدید!(خودمونیم ها، این بیماری عجب اسم با کلاسی داره!) یا همان «وی نرفم بر بس طود ید» از موقعی آغاز شد که در زمان شیمپال پنجمیه، یک نفر به نام «چرکوپال» در روز «پاکیزگی پال» با سرو وضعی ژولیده و کثیف در خانه جناب شیمپال پنجمیه که آدم بسیار تمیزی بود از دیدن آن موجود کریه و کثیف موهایش را همراه با جیغی کشید و فریاد زد:«اه، چرکولی شیمپولی بوغ» یعنی؛ «وای یک آدم کثیف و حمام نرفته اینجاست» خلاصه با فریاد شیمپال، همه از غارهای بیرن آمدند و با زور چک و لگدهای ماقبل تاریخی که به وسیله کلنگ اجرا می شد، چرکوپال را به آبشار بزرگی بردند و آنجا ترتیبی دادند که خودش را پاکیزه کند. اما متاسفانه از همان زمان، نرفتن به حمام، تبدیل به بیماری خطرناکی شد که گریبان خیلی ها را گرفت و بیمارشان کرد. در کتاب «شیمپال نامه زقوری» ذکر شده که آدمهای معروفی در تاریخ مانند چنگیزپال(همان چنگیز خان مغول)، هیتلرپال و ناپلئون پال هم دچار این بیماری بوده اند، چرا که آنها به خاطر جنگ های مداوم فرصت رفتن به حمام را پیدا نمی کردند. از آنجا که گزارشهای متعددی به دست بنده رسیده که تازگی ها این بیماری دوباره آغاز شده و دارد نوجوانان زیادی را دچار می کند و نیز با توجه به فرا رسیدن فصل گرما، برخود لازم دانستم که چیزهایی بگویم. علائم بیماری: معمولا فرد مبتلا به این بیماری، حمام را «دو دره» می کند. به زبان دیگر، با آنکه از دو هزار کیلومتری، بوی بسیار تحمل ناشدنی ای از او استشمام می شود باز با کمال پررویی توی روی آدم دروغ می گوید که؛ باور کن همین امروز صبح حمام بودم! اصولاً زیر ناخن های افراد بیمار موجودات فراوانی از جمله: کرم زیر ناخنی، شپش زیر ناخنی، خروس زیر ناخنی، بزغاله زیرناخنی و روغن ترمز( البته این یکی جانور نیست بلکه نوعی روغن نخوردنی است) یافت می شود و صدایشان به خاطر آلودگی زیاد، شبیه سوسک له شده آفریقایی است. راههای درمان: البته درمان این قبیل بیماران، چند مرحله ای است. یعنی ابتدا باید آنها را سمپاشی کرد تا شپش زدایی و خروس زدایی شوند، آنوقت با وسایل مدرنی مثل