مجله کودک 454 صفحه 40

آقای مدیر: «ما این­جا یک سبد پر از گل آفتابگردان داریم، اگر چه خودتان گلید، اما به هر کدام­تان یکی از این شاخه گل­ها تقدیم می­شه تا با خودتون به خونه ببرین و ما را فراموش نکنین. در ضمن به عنوان پایان برنامه امروزمان هم می­خواهیم به هم سری بزنیم به کلاس­ها و قسمت­های مختلف مدرسه، تا با فضای این­جا آشنا بشید.» در راهروهای مدرسه موجی از گل­های آفتابگردان و گل­های محمدی به راه افتاده بود. هدیه­ای کوچک، یک یویوی کشی، به هر دانش­آموز داده می­شود. وقت خداحافظی است. اما بچه­ها که دست بردار نیستند. یکی می­خواهد یویوی سبزش را با یویوی قرمز عوض کند. دیگری می­خواهد یویوی قرمزش را با آبی عوض کند. آقای مدیر خیلی خسته شده اما به روی خود نمی­آورد. سبز را می­گیرد و قرمز می­دهد، قرمز را... و همچنان می­خندد. در حیاط مدرسه سکوت موج می­زند. تا یک ربع پیش، این حیاط پر بود از همهمه بچه­ها، صدای دست زدنشان، صدای خنده و شادی­شان... ... اما هنوز کسی هست، کسی که باید صندلی­ها را جمع کند و مدرسه را برای روز دیگر آماده کند. برای درس خواندن ما، چند نفر زحمت می­کشند؟ نام کشتی: اسمرالدا Õ کشور سازنده: اکوادور Õ نوع: ناوچه تندرو Õ تعداد خدمه: 51 نفر Õ طول و عرض: 62 در 9 متر Õ سلاح اصلی: یک توپ 76 میلیمتری موشکهای اگزوست و سام