مجله کودک 457 صفحه 39

مراسم صبحگاهی به خوبی برگزار شد. بعد از آن هم دانش­آموزان یکی­یکی به سر کلاس­های خود رفتند. یزدان هم در دفتر، به رسیدگی امور مدرسه پرداخت. کار زیاد بود، مسئولیت سنگین بود. معلم نبود چرا ساعات این­قدر به کندی حرکت می­کرد، در دلش خدا خدا می­کرد این روز را با موفقیت پشت سر بگذارد تا یک وقت آقای مدیر فکر نکند که او از عهده وظایفش به خوبی برنمی­آید. چند ساعتی گذشت. زنگ­های تفریح یکی­یکی آمدند و رفتند و اتفاق­هایی هم افتاد که یزدان با تلاش خود توانست همه آنها را به خوبی حل و فصل کند، مثلاً ؛ مهدی: (( آقا اجازه؟ می­خواستیم آب بخوریم، لیوان­مون از دست­مون افتاد، اینم داشت می­دوید، رفت رو لیوان­مون، حالا لیوان­مون از وسط شکسته ...)) اما در این یکی مورد قضیه فرق می­کرد و یزدان هر چه تلاش کرد تا ... اما بالاخره مجبور شد کاری کند که دوست نداشت. مدیر: (( لطفا تو پرونده نعمتی رو نگاه کنین ببینین شماره تلفن خونشون چنده؟)) ناظم: (( می­خوای چیکار کنی یزدان؟)) مدیر: (( دوست ندارم اما چاره­ای دیگه همندارم. می­خواهم زنگ بزنم که فردا پدر یا مادر نعمتی بیان مدرسه تا به اون بی­انظباطی که کرده رسیدگی بشه.)) نام کشتی: مادینا کشور سازنده: فرانسه و عربستان سعودی نوع: ناو محافظ تعداد خدمه: 179 نفر طول و عرض: 115 در 12 متر سلاح اصلی: یک توپ 100 و 4 توپ 40 میلی­متری