میایستد و روی همه گلاب میپاشد؛
مثل این است که گلها گریه میکنند
و اشکشان بر سر و صورت ما
مینشیند.
وقتی یک نفر دسته های عزاداری
را تماشا میکند و همراه آنها سینه
میزند، مثل این است که باد، دستهای
او را همراه گلها و درختان تکان میآورد.
وقتی یک نفر با صدای بلند نوحه
میخواند، مثل این است که باد در
بین شاخه های درختان میوزد و
صدای شاخهها با هم به آسمان
بلند میشود. مثل این است که گلها
با پیچکها زنجیر میزنند.
امسال، بهار علاوه بر گلهای
معمولی ما را به یاد گلهای خوشبوتر
و تازهتری هم میاندازد؛ گلهای
سرخی که بوی شهادت میدهند.
حتماً اگر از نسیم بهاری
بپرسیم که این بوی خوب را از
کجا آوردهای، میگوید از کربلا و
اگر بپرسیم؛ چرا کربلا بوی
تازه ترین گلها را در خود دارد، چه
جوابی به ما میدهد.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 27صفحه 5