د مثل دوست حکایت دوست
هنگامی که حضرت خدیجه (س) با پیامبر بزرگوار اسلام حضرت محمد(ص) ازداوج کردند. رابطه اکثر زنان مکه با ایشان قطع شد. آنها نمیگذاشتند کسی به خانۀ این بانوی بزرگوار رفت و آمد کند. به همین خاطر سالها خدیجه (ص) ناراحت و اندوهگین بود و اکثر روزها را به تنهایی در خانه میگذراند همدمی جز پیامبر اسلام(ص) نداشت.
تا اینکه بالاخره حضرت خدیجه (س) به خواست خدای بزرگ، در سال پنجم بعثت باردار شد. در آن روزها دیگر حضرت خدیجه(س) احساس تنهایی نمیکرد. از همیشه خوشحالتر بود و با فرزند در راهش به شدت انس گرفته بود. در یکی از همان روزها رسول اکرم(ص) وارد خانه شدند و دیدند خدیجه(س) با اینکه شخصی در نزد او نیست با کسی مشغول به گفتگو شده است.
حضرت محمد(ص) با تعجب پرسیدند: «ای خدیجه! در حالی که کسی خانه نیست با چه کسی سخن میگویی؟»
خدیجه(س) لبخندی زده و پاسخ داد: «ای رسول خدا دیگر همسر شما تنها نیست. من با فرزندی که در راه داریم، صحبت می کنم. او هر روز با من سخن میگوید!»
رسول اکرم)ص) بعد از شنیدن حرفهای خدیجه(س) فرمودند: «ای خدیجه، از اینکه فرزندت قبل از اینکه به دنیا بیاید، لب به سخن گشوده است، تعجب مکن. اینک جبرئیل از سوی خدای به من خبر داد که این فرزند دختر است و او سبب میشود تا نسل ما ادامه پیدا کند و از نسل او امامان و پیشوایان بعد از من به دنیا خواهند آمد.»
... و چند روز بعد محمد (ص) و خدیجه (س) در روز ۲۰ جمادیالثانی صاحب فرزند دختری به نام فاطمه(س) شدند. فرزندعزیزی که نور چشم مادر و پاره تن رسولخدا(ص) بود.
دوست فرارسیدن سالروز ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) را شادباش میگوید.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 96صفحه 4