شعر دوست دو شاخه گل عبدالجبار کاکایی
به مناسبت چهلمین روز درگذشت دوقلوهای ایرانی
توقحطی محبت تو خشکسال خنده هوا چقدر گرفتهس پرنده آی پرنده
راستی بهار امسال سنبل و سوسنش کو؟ باغ شقایقش رفت لاله و لادنش کو؟
اگر چه بیبهانهس دلی که خون نداره به فکر چاره باشیم گریه شگون نداره
دو شاخه گل تو گلدون یه عمری ایستادن بازی مرگ و بردن تقاص عشقو دادن
کاشکی که هر چی روحه بیان و یک تن بشن یعنی تموم دنیا لاله و لادن بشن
مجلات دوست کودکانمجله کودک 96صفحه 32