مجله کودک 96 صفحه 16

دانش دوست همه خونها قرمز است، اما.... فکر میکنید اگر کسی خون زیادی از بدنش خارج شود، باید برای او چه کرد؟ حدود ۴۰۰ سال پیش این پرسش درذهن انسان شکل گرفت. در آن هنگام «ریچارد لاور» اولین کسی بود که در سال ۱۶۶۶ میلادی فکر کرد، آیا میتواند خون بدن یک حیوان را به حیوان دیگر تزریق کند؟ سپس به ذهنش رسید که آیا خون یک حیوان قابل تزریق به انسان نیز هست؟ انتقال خون در بعضی مواقع مفید بود. ولی در بعضی از موارد، چنین نبود و موجب مرگ کسی میشد که خون به بدنش تزریق شده بود. گاهی انتقال خون بین دو انسان نیز مشکل ایجاد میکرد. در این حالت، خون تزریق شده که دارای گلبولهای قرمز است، در داخل رگهای شخص گیرنده خون به یکدیگر می چسبید و دیگر از هم جدا نمیشد. به این وضعیت، :«اگلوتینه» شدن خون میگویند. خون آگلوتینه شده دیگر نمیتواند وظیفه خود را به خوبی انجام دهد و چنین فردی خواهد مرد. برای پاسخ به این پرسش، دانشمند اتریشی به نام «لنداشتاینر» دست به تحقیق زد و فهمید که در خون همه انسانها چهارنوع گلبول قرمز وجود دارد. هر ۴ گروه از گلبولهای قرمز، گروه o میگویند که میتواند به همه گروهها خون بدهد. در مقابل، گروهی به نام AB میتوانند از همه گروهها، خون بگیرد. گروههای A و B ۲ گروه دیگر خون هستند که یا باید خون هم نام خود را دریافت کنند و یا خون گروه O . کشف گروههای خونی باعث شد تا لنداشتاینر جایزه نوبل سال ۱۹۳۰ میلادی (۱۳۰۹ هجری شمسی) را در رشته پزشکی کسب کند.