مجله کودک 114 صفحه 31

پرندهها از خوشحالی در هوا جست و خیز میکنند و میگویند: «شنیدید چه گفت؟ شنیدی چه گفت؟ کانگورو کوچولو میتواند پرواز کند. فقط با یک ذره، یک کم تمرین کند. چه مدت باید تمرین کند تا یاد بگیرد؟ ده سال؟ بیست سال؟ یا شاید صد سال؟» کانگورو کوچولو میغرّد: «حداکثر یک هفته!» یک گنجشک فریاد میزند:«چه جالب، یک هفته. شنیدید چه گفت؟ کانگورو کوچولو به ما نشان میده که در یک هفته میتواند پرواز کند. خیلی جالب است! دنبال من بیایید، ما باید همین الان موضوع را برای پرندههای دیگر تعریف کنیم.» کلاغ فریاد میزند: «بله، باید این کار را انجام دهیم!» و پر میزند و میرود. - خداحافظ تا پنجشنبة دیگر! پرندهها دسته جمعی فریاد میزنند: «در یک هفته! روز پنجشنبه!» و همه پرواز میکنند و میروند. کانگورو کوچولو دوباره توی تختخواب دراز میکشد. اکنون با این که بیرون ساکت است، ولی او دیگر نمیتواند بخوابد. از خودش میپرسد: «حالا باید چه کار کنم؟ برای چه، چنین حرف مزخرفی زدم! حالا پنجشنبة دیگر همه میآیند و میخواهند پرواز مرا ببینند، شاید مسخرهام کنند. باید از سگ کوچولو راه چارهای بپرسم. شاید او بتواند کمکم کند.» وقتی کانگورو کوچولو ماجرا را تعریف میکند، سگ قیافة نگرانی میگیرد و میگوید: «کار سختی است.» و با پنجة دست چپش گوشش را می خاراند و ادامه میدهد: «بگذار منطقی فکر کنیم که با چه میشود پرواز کرد؟» کانگورو میگوید: «با بال.» سگ کوچولو به پرسش ادامه میدهد: «و بال از چه درست شده؟» کانگورو جواب میدهد: «از پر.» سگ توضیح میدهد: «درست است. پس تو به یک عالمه پر احتیاج داری.» کانگورو کوچولو میپرسد: «تو چه فکر میکنی؟ شاید باید بگذارم که پرهایم دربیایند؟» سگ فکر میکند و جواب میدهد: «هوم، فکر نمیکنم که موفق شوی. به هر حال در یک هفته پر درنمیآوری. بنابراین ما باید پر جمع کنیم. پر مرغ، پر عقاب. هر پر بزرگی که پیدا شود. وقتی یک عالمه پر داشتیم، آن وقت خیلی راحت برایت دو بال میسازیم.» کانگورو کوچولو با امیدواری زیاد میپرسد: «و بعد من میتوانم با آنها پرواز کنم؟» سگ میگوید: «شاید! و با پای راستش، گوش راستش را میخاراند.» و ادامه میدهد: «اگر شانس بیاوری. البته حتماً نمیتوانی مدت زیاد و مسافتی خیلی طولانی پرواز کنی.» کانگورو میگوید: «عیبی ندارد. مهم این است که من پرواز کنم تا حق با این پرندههای پررو نباشد.» ادامه دارد