زمانی است اشک حلقه زده در چشم هایش برگونه هایش جاری می شود و می گوید: «باور کردنی نیست! چطور می شود یک انسان آن قدر بی رحم باشد و کودک شیرخواری را که هیچ راهی برای دفاع از خود ندارد هدف تیر و کمان قرار دهد. چگونه می شود مردمی که خود را مسلمان و پیرو دین حضرت محمد (ص) می دانستند به فرزند شیرخواره آن حضرت حتی قطره ای آب هم ندادند».
خانم زمانی رو به خانم احمدی می کند و می گوید: «همین امروز هم در دنیای ما کم نیستند کسانی که مانند «حرمله» قاتل حضرت علی اصغر (ع) دلشان از سنگ است و به کودکان شیرخوار و بی دفاع هم رحم نمی کنند. مگر نشنیده اید که در روز عاشورا مردم را در کربلا و کاظمین قتل عام کرده اند؟ مگر در میان کشته شدگان بمباران های آمریکا در عراق یا افغانستان تعداد کودکان بی گناهی که جانشان را بدون هیچ جرمی از دست داده اند کم بوده است؟ یا مگر ما فراموش کرده ایم که همین ها چگونه به صدام جایتکار بمب و مهمات می رساندند تا منطقه های مسکونی و حتی مدرسه های کشورمان را با خاک یکسان کند؟ خود من دوران دانش آموزی ام را در شهر «میانه» که یکی از شهرهای استان آذربایجان است سپری کردم و باور کنید که از نزدیک شاهد بودم در بمباران یک مدرسه دخترانه چند کودک معصوم و بی گناه به شهادت رسیدند و زیر آوارهای کلاس درسشان به خاک و خون کشیده شدند».
مادر دیگری که او نیز به همراه
برادران رایت (ارویل و ویلبر) به کار دوچرخه سازی اشتغال داشتند. این دو درباره کارهای لیلینتال و مرگ او چیزهایی شنیده بودند. آنها از سال 1899 تا 1903 میلادی به صورت هدفمند و بر اساس قاعده مرتب و مشخصی در شهر «کیتی هاوک» کار بر روی طراحی و ساخت اولین هواپیما را شروع کردند.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 128صفحه 14