مجله کودک 383 صفحه 9

رستوران ها ، رستوران«پیکادلی» وضعش از بقیه بهتر بود . هم تمیزتر و باسلیقه تر از بقیه جاها بود و هم کیفیّت غذاهایش بهتر و خوشمزه تر . از نظر تعداد پیشخدمت هم ، خلوت تر بود و با دو یا سه کارگر مرتّب و مودّب کارهای مشتریان را راه میانداخت . روی هم رفته رستورانی شیک و زیبا و خوش سر و ظاهر بود و آدم بیشتر رغبت میکرد که در آنجا غذا بخورد . چهارشنبه 22اسفند-12 مارس امروز ، روز خرید و چانه زدن بود! چون دارم به آخر سفرم نزدیک میشوم ، باید چیزهایی به رسم سوغاتی تهیّه کنم و برای خانواده و دوستانم ببرم . بعدازظهر برای خرید به بازار روز «فَشِن استریت» رفتم . اینجا یکی از معروف ترین «بازار روز»های بمبئی است . دوستم «بابا احمد لواسانی» در تهران به من گفته بود که اگر خواستم در بمبئی خرید کنم و سوغاتی تهیّه کنم ، حتماً سری به «فَشِن استریت» بزنم . چون هم اجناس متنوع و رنگارنگی دارد و هم قیمت ها ارزان تر از جاهای دیگر است . تازه جای چانه زدن هم دارد . اصلاً به قول بابا احمد ؛ «در بمبئی قیمت هیچ چیزی «یک کلام» نیستو همه چیز جای چانه زدن دارد!» خدا رفتگان آقای لواسانی را بیامرزد! راهنمایی هایش در این سفر خیلی به دردم خورد . فَشِن استریت (fashion street) خیابان دور و درازی است که پیاده روی یک طرف آن را تبدیل به غرفهو بساط کرده اند و صدها فروشنده ی زبر و زرنگ انواع و اقسام لباس و پارچه و پوشیدنی را به مردم عرضه میکنند . . . موضوع تمبر: روز ملی پاراگوئه قیمت: 1 پزو سال انتشار: 1939