مجله کودک 479 صفحه 40

آتنا آشفته / 7 ساله / از تهران «ادموند» هیچ وقت نمیتوان با دیدن ظاهر انسانها آنها را شناخت. درون هر انسان به یک حیوان تشبیه شده است. ظاهر هر انسان یک شکل است. اما نمیتوان فهمید که درون انسانها چه شکلی است. همهی انسانها یک جور نیستند، ممکن است ظاهر یک انسان خیلی بد باشد، اما درون آن انسان مانند کبوتر باشد و حتی ممکن است کسی ظاهر خیلی خوبی داشته باشد، اما درون او مانند یک خوک باشد. حالا به داستان زیر توجه کنید: در یکی از روزهای قشنگ پاییزی موش با صدای بچهها از خواب بیدار شد و به ایوان خانه رفت تا ببیند که چه خبر شده. تعدادی از بچهها را دید که با هم مشغول توپ بازی بودند. تصمیم گرفت که او هم برود و با آنها بازی کند. اما وسط راه متوجه شد که آنها انسان هستند و اما او یک موش است (حیوان). ناراحت شد کمی نشست و با خود فکر کرد. فکری به ذهنش رسید. به درست کردن یک ماسک مشغول شد. طولی نکشید که او هم مانند بقیهی بچهها به بازی مشغول شد. کمی با هم بازی کردند که ناگهان در اثر برخورد توپ به سر موش... بله ماسک افتاد و موش قصهی ما با ناراحتی سرش به پایین انداخت و از آن جا رفت. بچهها دوباره شروع به بازی کردند، اما چندی نگذشت که ایستادند. آنها متوجه کار اشتباهشان شده بودند. آنها یکییکی ماسکهایشان را برداشتند و از موش عذرخواهی کردند. فاطمه عباسفر از تهران «کاکی» قایق یونان باستان قایق وایکینگ