ای قبلۀ جان کجات جویم
جانی و به جان هوات جویم
دیروز چو آفتاب بودی
امروز چو کیمیات جویم
اگرچه مرگ «داد» است، اما آدمی این «داد» را بر نمیتابد و عشق آدمی به حیات و مظاهر آن او را به «بانگ و فریاد» وامیدارد. چه میتوان کرد، آدمی را از مرگ گریزی نیست. «کل نفس ذائقةالموت.» همه کارهای جهان را در است مگر مرگ کان را دری دیگر است آدمی در جستوجوی جاودانگی از ظلمات گذر کرده،از افق افسانهها و اساطیر سر برآورده و به هر آنچه جاودانگی او را تضمین کند، روی خوش نشان داده است. ولی این همه، باز هم گره ناگشودۀ مرگ را نگشاده است و او در هر گامی به مرگ نزدیکتر شده است. گویی فرزند آدم را از این همزاد گزیر و گریزی نیست و تنها آنان که در چشمۀ مصفای خرد و حکمت و عشق و عرفان رویینتن شدهاند،به راز جاودانگی دست یافتهاند. یادگار گرامی امام راحل، حضرت حجتالاسلام والمسلمین حاج سید احمد خمینی رحمةالله علیه، در زمرهمردانی است که به راز بیمرگی وقوف یافتهاند و وجود تابناکش بر آسمان معرفت انسانی همواره نورافشان خواهد بود. گرچه دست بیرحم مرگ نابهنگام درخت گشنشاخ وجود او را به خاک افکند؛ اما فضایی که آن وجود عزیز در آن بالید، موجب شد که این بوستان پر رنگ و بوی معرفت که در حجر پدری بزرگ تربیت یافته بود، ثمردهی خویش را از عنفوان شباب آغاز کند. دست تقدیر حیات وی را از آن روز که چشم به جهان گشود تا روزی که دیده از این گیتی فرو بست، با مجاهده و مبارزه پیوند زده بود.در آن سالیان که ایران در چشم غارتگران جهانی جزیرۀ آرامشی بود و در فضای وحشتآلود آن ایام،برگ از برگ نمیجنبید خانۀ پدری وی کانون انقلاب بود؛ مردی از خویش به در آمده بود و تمامی شب و وحشت و سکوت را نشانه رفته بود، و نفسهای در سینه حبس شده و بغضهای گلوگیر تنها در آستانۀ وی مجال رهایی و فریاد مییافت. آن سترگمرد در آن سالیان که کودکان، کودکی میکنند و فارغالبال و آسوده به دریای رؤیای خویش غوطه میخورند، هجوم نگهبانان ظلمت و زنجیر را به خانۀ پدر خویش میدید و پدر را، که چون بدر منیری راهنمای شبزدگان بود، نظاره میکرد که با خروش و خویشتنداری شب را به رویارویی و معارضه فرامیخواند. چنین فضایی موجب شد که وی از کودکی در کورۀ حوادث زمانه آبداده شود و روح پرفتوحش آکنده از روشنی و روشنرأیی گردد. اینک که جسم آن جاودانه ، در این سرای خاکی نیست و رمز و رازجاودانگیاش در نزد ما به امانت است، برماست که این امانت گرانسنگ وارزشمند را بازشناسیم و با غور و تفحص در افکار و آرای ایشان و بررسینکتهسنجانۀ رفتار و کردارشان این امانت با ارزش را بازشناسیم.
.
انتهای پیام /*