فصل اول ویژگیهای فردی
عشق به اهل بیت (ع)
ذکر مصیبت امام حسین (ع)
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : رودسری، حسین

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1394

زبان اثر : فارسی

ذکر مصیبت امام حسین (ع)

‏یکی از خاطره های جالبی که از حضرت امام دارم، این است که معظمٌ له به قدری مسلّط بر‏‎ ‎‏خود بودند، و خویشتن دار می بودند که شاید حدی نتوان برای آن تصور نمود، اغلب ما‏‎ ‎‏در تلویزیون دیده ایم که در مجلس ختم استاد شهید مطهری که از طرف امام در مدرسه‏‎ ‎‏فیضیه برگزار شد و خود امام هم که آن موقع در قم بودند حضور داشتند، سخنرانی که در‏‎ ‎‏کنار ایشان ایستاده بود و آنهمه در مورد شخصیت آیت الله مطهری، شاگرد برازنده و پاره‏‎ ‎‏تن امام و شهادت ایشان سخن گفت، امام با کمال آرامش گوش می دادند؛ هیچگاه‏‎ ‎‏رخسارشان غم زده نمی شد، حتی عکسی از ایشان موجود است که دستمال به صورتشان‏‎ ‎‏دارند و در حال گریه کردن هستند، می گویند برای شهادت شهید مطهری گریه می کنند و‏‎ ‎‏حال آنکه اینگونه نیست، در روز شهادت وضعشان عادی بود. (برای اینکه دشمن‏‎ ‎‏خوشحال نشود.) ولی همین که سخنران به ذکر مصیبت اهل بیت می رسید امام منقلب‏‎ ‎‏می شدند و دستمال از جیب درمی آوردند و به صورت می گرفتند و می گریستند.‏‎[1]‎

‎ ‎

  • )) همان جا.