در جریان فاتحه ای که برای آقای حکیم در مسجد هندی گرفته بودند و فاتحه بسیار معظمی بود، حضرت امام برای آقای حکیم اعلان فاتحه نمودند و آن شب خودشان هم تشریف داشتند، عده ای از علما و بزرگان و مراجع و شخصیتهای نجف در این مجلس حضور داشتند، در آن مجلس خبر داده شد که عده ای از مقامات برجسته سیاسی بغداد به نمایندگی از طرف دولت آمده اند برای شرکت در این فاتحه هم به حساب امام و هم به حساب بزرگداشت آقای حکیم، حضرت امام در این مجلس صاحب مجلس بود، و
کتابپرتوی از خورشیدصفحه 234 مجلس هم با عظمت بود؛ در اینجا بود که عده ای از صاحب منصبهای عراق وارد شدند، عده زیادی مقهور ظاهر قضیه شدند؛ لذا پا شدند و دیده شد که امام هیچ تکان نخوردند، و کاملاً نسبت به حضور اینها بی اعتنا بودند تا مورد سوءاستفاده قرار نگیرند. حضرت امام مصداق بارز خُلق پیامبر اکرم(ص) که «اشدّاء علی الکفار و رحماء بینهم» هستند.
کتابپرتوی از خورشیدصفحه 235