مالکیت

مالکیت حقیقی خداوند از دیدگاه امام خمینی (س)

امام خمینی (س) در بیان حقیقت مالکیت بر این اعتقاد است که مالکیت حق تعالی همانند مالکیت بندگان اعتباری نیست، بلکه مالکیت او به اضافه اشراقی و احاطه قیومی است. مالکیت حق ذاتی است که هیچ گونه کثرت و مباینت در آن راه ندارد و در عین حال مالکیتش بر همه عوالم به طور یکسان است.(۱) امام خمینی (س) در اختصاص مالکیت خداوند به یوم الدین چند وجه بیان می کند:

۱- روز قیامت، یوم الدین و روز جمع است و هر آنچه در نشئه ملکی و دنیایی متفرق است، در عالم ملکوت جمع است. پس مالک یوم الدین، مالک ایام و نشئت دیگر نیز است.

۲- یوم الدین روز ظهور مالکیت و قاهریت حق تعالی است که روز جمع موجودات و رجوع آنها به باب الله و صعود موجودات به فناء الله است؛ از این رو مالکیت حق تعالی به یوم الدین اختصاص یافته است؛(۲) بنابراین در سیر صعودی تمام موجودات از عالم طبیعت به وطن اصلی خود سیر می کنند و برای رهایی از حجاب های نوری ظلمانی باید مالکیت و قهاریت حق جلوه کند.(۳)

۳- انسان کامل در عالم طبیعت به حسب سلوک الله از حجاب ها خارج می شود و احکام قیامت و ساعت یوم الدین برای او ظاهر و ثابت می شود و حق با مالکیت خود بر قلب انسان کامل ظهور می کند. بنابر نظر امام خمینی (س) در سلوک عرفانی، چون سیر سالک از کثرت به طرف وحدت است که به مدد اسم مالک است، در تجلی به مالکیت، کثرات عالم غیب و شهادت مضمحل می شود و فنای کلی و حضور مطلق دست می دهد.(۴) امام خمینی (س) بر این باور است که سالک در طریق معرفت تمام محامد و مدایح را مختص به ذات مقدس حق می داند و معتقد است قبض و بسط وجود به دست مالکیت او است؛ از این رو جهت عبادت و استعانت را منحصر به حق تعالی را می داند.(۵)

(۱) خمینی، روح الله، آداب الصلاة، ص۲۷۱-۲۶۹، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۸. مالکیت بندگان

(۲) خمینی، روح الله، آداب الصلاة، ص۲۷۲-۲۷۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۸. یوم الجمع است

(۳) خمینی، روح الله، آداب الصلاة، ص۲۷۲، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۸. قاهریت حق

(۴) خمینی، روح الله، آداب الصلاة، ص۲۷۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۸ اسم مالک؛ خمینی، روح الله، دانشنامه امام خمینی (س)، ج۴، ص۶۲۰، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۴۰۰.

(۵) خمینی، روح الله، آداب الصلاة، ص۲۷۶، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۸. قبض و بسط

. انتهای پیام /*