در این نوشتار سعی بر این است که به اهم وقایع و رخدادهای حیات پربرکت حضرت امام خمینی (س) اشاره گردد. ضمنا در ادامه مناسبتهای ملی و مذهبی روز را در سیره و اندیشه امام جستجو می کنیم.
جناب امیر المؤمنین، علیه السلام، و اولاد معصومین آن بزرگوار در مناجات «شعبانیه» عرض می کنند: إلهی، هب لی کمال الانقطاع إلیک، و أنر أبصار قلوبنا بضیاء نظرها إلیک حتّى تخرق أبصار القلوب حجب النّور، فتصل إلى معدن العظمة، و تصیر أرواحنا معلّقة بعزّ قدسک.
در آیات الهی و روایات نورانی معصومین(ع) از امیدواری به رحمت و لطف خداوند تعبیر به «رجا» شده است که در مقابل آن، صفت «قنوط» یا ناامیدی از رحمت خدا قرار دارد. حضرت امام خمینی(س) در این باره می نویسد: رجاء، از فطریّات است، و قنوط برخلاف فطرت مخموره و از احتجاب است. و نیز مبدأ حصول رجاء حسن ظنّ به خدای تعالی، و مبدأ قنوطِ از رحمت، سوء ظنّ به ذات مقدّس است.
حضرت امام خمینی (س) به صیانت و مراقبت از بیت المال و وجوه شرعی مردم بسیار حساس بودند تا جایی که برای هزینه یک تلفن هم مراقب بودند که از محل بیت المال هزینه نامناسب نشود به طوری که در نامه به اعضای دفترشان نوشته اند: «حتی المقدور سعی کنید در تلفن افراط نشود؛ چون با سهم مبارک امام تأمین می شود.»
یک روز حاج احمد آقا از دفتر امام به ستاد جنگ های نامنظم در اهواز تلفن کردند و گفتند که امام می فرمایند: «دلم برای دکتر چمران تنگ شده است بگویید به تهران بیاید.» دکتر که در آن روزها در منطقه سوسنگرد از ناحیه پا مجروح شده بود، پس از شنیدن این پیام راهی تهران شد و به محضر امام شرفیاب گردید. در معیت ایشان نقشه ها و کالک های منطقه عملیاتی را به خدمت امام بردیم.
یکی از تأکیدات و توصیه های حضرت امام این بود که به فرزندانشان توصیه می کردند که به مادرشان احترام کنند. به یاد دارم که حاج آقا مصطفی به مادرشان احترام فوق العاده ای قائل بود تا جایی که برای من مایه تعجب بود. در بیمارستان قلب که امام خوابیده بودند، مرحوم حاج احمد آقا به من گفت: امام وقتی که احساس رحیل کردند، دست مرا گرفتند و در دست مادرم گذاشتند و به من اشاره کردند که بعد از من هر چه تو توان داری، نسبت به مادرت باید احترام بکنی.
در رژیم اسلامى شاید در رأس برنامه همین تفاهم ما بین دولت و ملت باشد. یعنى نه دولت خودش را جدا مىداند و بخواهد تحمیل بکند و مردم را تهدید بکند، ارعاب بکند، اذیت بکند؛ و نه مردم در صدد این بودند که دولت را تضعیف بکنند یا فرار بکنند از مقررات دولتى. اسلام وضعش از اول این طور بوده است که آن حاکمش که رأس بوده است، در زندگى، در معاشرت، در اینها، با مردم یا پایینتر بوده است، یا همان جور، لکن حکومتها خودشان را جدا ندانند از مردم.
پشتیبانى و حمایت علماى اعلام و روحانیان ایران از امام، تنها به صدور اعلامیه، تلگراف و نامه محدود نگردید، بلکه از علماى طراز اول حوزه هاى علمیه قم و مشهد تا علماى عالی مقام شهرستان ها به منظور نشان دادن حد اعلاى هماهنگى و اتحاد به تهران هجرت کردند و رسماً از رژیم شاه خواستار آزادى بى قید و شرط امام شدند.
حضرت امام(س) درباره این آیه «اللهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَعَلَى اللهِ فَلْیَتَوَکّلِ الْمُؤْمِنُونَ» فرموده است: کلمه شریفه توحید را قرار داده و پس از آن امر فرموده که مؤمنین بر خدای تعالی توکل کنند، اشاره ممکن است باشد به مرتبه بالاتری از مقام اوّل و لهذا مؤمنین را که در آیة سابقه از خواصّ آنها «توکّل علی الله» را قرار داده بود، در این آیه شریفه امر به توکّل فرموده. شاید این ذکر کلمه توحید اشاره به آن باشد که پس از مقام ایمان و کمال آن جلوه توحید فعلی در قلب سالک ظاهر شود.
در دیدار دکتر فاطمه طباطبایی عضو هیئت علمی و مدیر گروه عرفان پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی و همسر مرحوم سید احمد خمینی با رایزن فرهنگی کشورمان در روسیه، زمینه های گسترش اندیشه های حضرت امام خمینی (س) در روسیه بررسی شد.
در نجف که بودم از بعضی از افراد می شنیدم که امام خیلی با ما گرم نمی گیرد. من این مسأله را به مرحوم حاج آقا مصطفی منتقل کردم. ایشان گفت: ما این مسأله را به امام گفته ایم و امام فرموده اند: این از تسویلات و دسیسه های شیطان است؛ در حقیقت این نفس من است که مرا دعوت می کند با افراد بیشتر گرم بگیرم که تعداد علاقه مندانم بیشتر بشود ولی برای اینکه امر به من مشتبه شود شیطان می گوید: برای خدا و اسلام است! لذا من این کار را نمی توانم بکنم.
گرچه همه روزها و همه زمان ها از آن خداوند است و در قبضه قدرت و در ساحت رحمت او باری تعالی، اما این قطعه از زمان را فضیلت و شرافت دیگری است تا آن جا که «شهرالله – ماه خدا» نام گذاری شده و از برکات آن همین بس که «دعیتم فیه الی ضیافة الله». از منظر امام ماه های رجب و شعبان و ایام با فضیلت و ادعیه نورانی وارد شده در آن همگی - مقدمه ورود به این ضیافت و مهمانی ویژه و حضور در سفره گسترده قرآن مجید و درک موقعیت لیلة القدر است.
مدیر گروه قرآن و حدیث دانشگاه قم معتقد است که مبانی عرفانی امام در تفسیر مغفول مانده است. حضرت امام شخصیتی عرفانی بودند و عرفان اصیل اسلامی در همه ابعاد زندگی شان از جمله تفسیرشان از قرآن کریم تأثیر داشت. تفسیر عرفانی مورد گفت وگوی مفسران و عالمان بوده برخی این تفاسیر را نپذیرفته اند و گفته اند که این تفسیر نوعی تفسیر به رأی است اما تفاسیر عرفانی وقتی که مصداقش امام یا عارفان بزرگ می شود جایگاه ارزشمندی خواهد داشت.
پیامبر اسلام (ص) با اصحاب خود چنان رفتار مى کرد که هر یک از آنها فکر مى کرد که او عزیزترین افراد نزد پیامبر است. امام هم در درس اینچنین بودند و به همۀ طلاب شخصیت مى دادند و همّ ایشان این بود که استعدادها را شکوفا کنند. حرف خوب را مى پذیرفتند و تشکر مى کردند، گویا درنظر مبارکشان بود امانتى را که پیش ایشان بود به دیگران تحویل دهند.
باید ما بگوییم یک جهاد سازندگى، موسوم کنیم این جهاد را به «جهاد سازندگى» که همه قشرهاى ملت، زن و مرد، پیر و جوان، دانشگاهى و دانشجو، مهندسین و متخصصین، شهرى و دهاتى، همه با هم باید تشریک مساعى کنند و این ایران را که خراب شده است بسازند.
معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به دلایل به تعویق افتادن زمان برگزاری همایش بین المللی قرآن و امام خمینی (س) از برپایی این همایش در 8 آبان ماه سال جاری خبر داد.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.