طلاق بائن ، طلاقی است که بعد از آن شوهر نمی تواند به آن زن رجوع کند. پس با وقوع آن، روابط زناشوئی پایان می پذیرد و زن و شوهر نسبت به هم بیگانه می شوند و در صورت تمایل به زندگی مشترک، نیاز به نکاح و عقد جدید است.
طلاق از ایقاعات بوده و به گسستن پیوند زناشوئی، از طریق الفاظ پذیرفته شده در شرع گفته می شود. طلاق رجعی ،طلاقی که زوج می تواند در زمان عدّه به مطلقه رجوع کند.
طلاق عده نوعی طلاق هست که از دو طلاق رجعی و یک طلاق بائن مرکب است و زن بعد از سه طلاق عده (نه طلاق) برای ابد به طلاق دهنده حرام شده و با محلل گرفتن حلال نمی گردد. فقها شرایط این نوع طلاق را در کتاب طلاق بیان نموده اند.
طلاق عِدّه نوعی طلاق است که از سه طلاق (دو طلاق رجعی و یک طلاق بائن) مرکب است و زن بعد از طلاق سوم بدون محلل بر طلاق دهنده حلال نیست؛ و اگر طلاق عِدِّی سه بار تکرار شود زن نه طلاقه شده و برای ابد به طلاق دهنده حرام است و با محلل گرفتن حلال نمی گردد. فقها شرایط این نوع طلاق را در کتاب طلاق بیان نموده اند.
طواف یعنی هفت دور به گرد کعبه گشتن می باشد.
منظور از طواف زیارت، طواف واجب رکنی است که در مراسم حج و عمره به جا آورده می شود.
طواف زیارت به معنای طواف حج می باشد.
طواف صدر، همان طواف زیارت می باشد.
طواف عمره ،طواف واجب خانه خداست که در ضمن انجام مناسک عمره انجام می شود.
عمره تمتع یک طواف واجب دارد به نام طواف زیارت. عمره مفرده دو طواف واجب دارد، یکی به نام طواف زیارت و دیگری به نام طواف نساء.
طواف قدوم، نخستین طواف حاجی را گویند.
گشتن دور خانه کعبه به مقدار مشخص و با شرائط خاص را طواف کعبه گویند.
طواف نساء، از واجبات حج و عمره مفرده می باشد.
منظور از طواف واجب، هر یک از دو طرف طواف زیارت و طواف نساء است.
عده در اصطلاح فقها، عبارت از تربص (حـالت انتظار) شـرعـی اسـت کـه زن بـعـد از طلاق و زوال نکاح و یـا وفـات لازم اسـت مـدتـی درنـگ کـرده، سـپـس شـوهـر دیـگـر اختیار کند. انواع عده، عبارت است از: ۱. عده طلاق؛ ۲. عده وفات؛ ۳. عده مفقود الاثر؛ ۴. عده آمیزش اشتباهی. که زن برای هر کدام از انواع یادشده، باید زمانی را در حالت انتظار سپری نماید.
عده در اصطلاح فقها، عبارت از تربص (حـالت انتظار) شـرعـی اسـت کـه زن بـعـد از طلاق و زوال نکاح و یـا وفـات لازم اسـت مـدتـی درنـگ کـرده، سـپـس شـوهـر دیـگـر اختیار کند.
عزائم یعنی سوره هایی که دارای سجده واجب می باشند.
عصر غیبت یعنی دوران غایب بودن امام معصوم علیه السّلام از انظار عموم است.
یکی از مستحبات مؤکد هنگام تولد نوزاد عقیقه کردن قربانی در روز هفتم تولد نوزاد است. عقیقه چنان دارای اهمیّت است که برخی آن را واجب دانسته اند. ولی نظریه معروف در بین فقها، استحباب است. عقیقه بیمه سلامتی کودک است و او را از خطرها و حوادث و فریب های شیطان حفظ می کند.