مجله کودک 77 صفحه 23

جودو با استفاده از قفل کردن مفصل­های حریف،پرت کردن و به حال خفگی انداختن آنها، جلوی ضربات مشت، لگد و سایرسلاح­هایی را که آنها علیه جودوکار استفاده می­کنند، می­گیرد. جـودوکار نه تنها از خود دفاع می­کند، بلکه مواظب است تا حریف هم صدمه نبیند. این روحیه انسان دوستی ویژگی ورزش­های مشرق زمین است. مانند کشتی که حکایت­های زیادی از پهلوانی­های آن وجود دارد. جودوکاران می­توانند سریع­تر از دیگران تمرکز حواس پیدا کنند و یاد می­گیرند که چگونه زیر فشارهای مختلف، خود را آرام نگه دارند. درجه­بندی جودو درجات کمربند جودو عبارت است از: «کیو» و «دان». «کیو» مربوط به آموزش­های اولیه است و کسانی که درجه کیو دارند، به­نام «مودانشا» معروفند؛ یعنی شخصی که بدون درجه است. «دان» به درجه آموزشی جودوکار گفته می­شود. در جودو کسانی که دارای درجه دان هستند به نام «یودانشا» شناخته می­شوند و معنی آن یعنی شخصی که دارای درجه است. دان 10 بالاترین درجه جودو است. هر چند «کانو» به وجود آورنده جودو تا دان 12 را در نظر گرفته بود. کمربند سیاه یا قرمز نشانه دانِ 9 یا دانِ 10 است و کمربند سفید از آنِ کلاس ششم رده کیو است. کسی که دارای کمربند سیاه است، باید شخصی آرام باشد که زندگی­اش همراه با صلح و همزیستی است. از دیگر ویژگی­های ورزش جودو این است که این ورزش با احترام شروع می­شود و خاتمه پیدا می­کند. این قاعده به نام «ری شی کی» معروف است و یکی از اصول تمرین هنرهای رزمی است.