ظالمان ، حکومت مسلمین را به دست گرفتن و برای بقای معارف اسلامی چاره ای نبود ، جز اینکه سالار دیگری با خون خود و عزیزترین یارانش پیام آزادی را در مسیر تاریخ به جریان بیندازد .
شعلۀ عاشورا در جان مردمان زبانه کشید تا در روشنای آن تاریخ بداند که همواره حکومت بر مردم از جانب خدا ، تنها شایستۀ برترینهاست ، و تاریخ موظف شد تا به حرمت خون عاشوراییان اینامانت سنگین را به صاحبان اصلی اش باز گرداند .
مصلحت خداوند بر این قرار گرفت که خورشید امامت در پس ابرغیبت فروپیچد و جویندگان نور در تاریک و روشن روزگار پناهی جز راویان حدیث نداشتند حکومت سالیان سال در دست نااهلان باقی ماند و تشکیل حکومت اسلامی تنها به آرزویی بدل شده بود ، در صندوقچۀ سینۀ مردم اهل در که گهگاه نهایتاً به شکل درد دلی به زبان می رسید و فراتر از زبان خلق ، راه به گوش شنوایی نمی برد .
هواپیمای حامل خورشید از پاریس به مقصد تهران به راه افتاد تا طلیعۀ آفتاب حکومت اسلامی پس از قرنها بر فراز ایران اسلامی نمایان شود .
شب از آسمان دامن کشیده بود و مردم می توانستند حرارت خورشید را حتی از پشت ابرهای سپید موی آسمان ایران احساس کنند .
پس از هزاران سال مردی ظهور کرده بود تا پرچمدار حکومت الله در زمین باشد .
الف قدّی به پا خواسته بود برای معنای دوبارۀ تاریخ . . .
اما این مرد بزرگ در این لحظه های حسّاس هیچ احساسی نداشت ، میلیونهاآدم برای استقبال او جمع شده بودند و او را ستایش می کردند اما او هیچ احساسی نداشت و اگر همه این چند میلیون آدم دشمن او می بودند و علیه او شعار می دادند به خداوندی خدا قسم که ذرّه ای ترس در دل او راه نمی یافت و باز هم او هیچ احساس خاصّی نمی داشت . درباری دل او عمیق تر از آن بود که با این چیز ها طوفانی شود . این دوستیها و دشمنیها نه او را خوشحال می کرد و نه غمگین می ساخت . او حتی در پیروزی بزرگ بیست و دوم بهمن ماه 1357 تنها به یک چیز فکر می کرد و دغدغۀ ذهن او چیزی به جز عمل به تکلیف نبود .
تفاوت اصلی مردانی که هر هزار سال یکبار ظهور می کنند با تمام آدمهای طبق معمول ، تنها در این است که آنها به جز کسب رضای خداوند در پی چیز دیگری نیستند و جز از حضرت دوست از هیچ کس دیگری پاداشی طلب نمی کنند .
مردخدا بودن یعنی فقط برای خدا بودن .
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 107صفحه 29