مجله نوجوان 203 صفحه 8

مرتضی سورج لنگه کفش دوست داشتنی خبرنگار در حالی که کفشها را یکی پس از دیگری به صورت بوش پرتاب می‏کرد فریاد کشید: «بگیر! این هم بوسۀ خداحافظی! از طرف مادران شهدا و بیوه‏ها و همۀ کسانی که عزیزی را در جنگ از دست داده‏اند.» و به رئیس جمهور آمریکا گفت: «سگ!» البته مأموران حفاظتی ریختند سرش و حسابی کتکش زدند ولی می‏ارزید. وقتی یک گروه از آدمها حرفهای زیادی توی دلشان مانده است که سیاستمداران گنده برای شنیدنش وقت کافی ندارند یا به آن اهمیتی نمی‏دهند، یک لنگه کفش کهنه می‏تواند پیام همۀ آن آدمها را در خلاصه‏ترین شکل و کوتاه‏ترین زمان به چشم سیاستمداران بکوبد. وقتی پشت میزهای مذاکره، کشته شدن این همه آدم در عراق و افغانستان، خدمات پرزیدنت برای رساندن جهان به صلح و آزادی و فریاد کشیدن مردم نوار غزّه، عملیات تروریستی نامیده می‏شود، احتمالاً تنها لنگه کفش است که می‏تواند شرایط عادلانه‏ای را برای مذاکرات بعدی مهیّا کند. و امّا مردم نمی‏دانم جناب بوش با خودش چه کار کرده که پرتاب یک لنگه کفش به سوی او اینقدر مردم جهان را شاد می‏کند. به فاصلۀ 3 ساعت از این حادثه، بازی کامپیوتری «پرتاب لنگه کفش به صورت بوش» روی صفحات اینترنت ظاهر می‏شود. کفش مذکور 500 میلیون دلار به قیمتش افزوده می‏شود و خبرنگار، به یک قهرمان ملّی تبدیل می‏شود. مردم در کشورهای مختلف دنیا در پارکها و میدانها جمع می‏شوند و در شادیهای دسته جمعی به یک درخت که به عنوان نماد بوش فرض می‏شود،