مجله کودک 43 صفحه 15

دایناسورها را علّت این موضوع می­دانند. به تازگی صحبت از موضوع جدیدی شده است که شاید معمّای انقراض ناگهانی دایناسورها را حل کند. دانشمندی به نام ((لوییس آلوارز)) که چندین سال پیش برنده جایزه نوبل شد، می­گوید که دلایلی در دست دارد که بر اساس آنها در 65 میلیون سال پیش، یک ستاره دنباله­دار یا جسم فضایی مانند آن به زمین برخورد کرده است و انفجار آن باعث مرگ ناگهای دایناسورها شده است. سرنخ این موضوع را لایه نازکی از نوعی خاک رس فسیل شده به دست آلواز داد. این لایه نازک که لایه (K-T) نام دارد، حدود 65 میلیون سال عمر دارد. تجزیه دقیق این لایه نشان داد که آن ماده ((ایریدیوم)) به مقدار زیاد وجود دارد. این ماده به مقدار زیاد در ستاره­های دنباله­دار وجود دارد و در روی زمین مقدار آن زیاد نیست. بر اساس این یافته­ها، آلوارز چنین مشاهده کرد: حدود 65 میلیون سال پیش، یک ستاره دنباله دار یا جسم فضایی مشابه آن که 8 کیلومتر طول داشت، به زمین برخورد کرد و سبب انفجار بزرگی در سطح زمین شد. آتش عظیمی برپا شد و ذرّات موّاد حاصل از انفجار، به جوّ زمین وارد شدند. این ذرّات فوق العاده زیاد به وسیله جریان هوا در همه جا منتشر شدند و برای ماه­ها جلوی نور خورشید را گرفتند. در نتیجۀ سرما و تاریکی، نابودی وسیعی در حیوانات و گیاهان روی داد. هنگامی که ذرّات ناشی از انفجار، آرام آرام بر سطح زمین نشستند، (K-T) تشکیل شد. کشف یک دهانۀ آتشفشانی به قطر 180 کیلومتر در شمال مکزیک که در سال 1990 میلادی (12 سال پیش) انجام شد، باعث شد تا دانشمندان زیادی نظریه آلوارز را تایید کنند و این دهانه آتشفشانی را محّل برخورد ستاره دنباله­دار با زمین بدانند. با این حال، تعدادی از دانشمندان با نظر آلوارز مخالف هستند. مثلاً دانشمندان ناسا (سازمان هوا فضا امریکا) عقیده دارند که گرفته شدن پرتو خورشید می­تواند به دلیل آتش سوزی وسیع در جنگلهای آن دوران باشد. دانشمندان توانسته­اند با کامپیوترهای قدرتمند، اندازه، جِرم و قدرت ستاره دنباله­دار فرضی که به زمین برخورد کرده است را تخمین بزنند. آنها قصد دارند، قدرت انفجار این ستاره دنباله­دار را به دست آورند. انفجاری که اگر انجام نمی­شد، شاید امروز هم شاهد جولان دایناسورها بر سطح زمین بودیم.