فرهنگ دوست
مشدی گلین خانم
بخش مهمی از فرهنگ مردم را فرهنگ شفاهی تشکیل می دهد. فرهنگ و ادبیات شفاهی در هیچ کتابی نوشته نمی شود. سینه به سینه از دهان مردم و بویژه زنان و پیرزنان به کودکان نسل بعد منتقل می شوند. این افراد «راویان فرهنگ» نام دارند. مادران و مادربزرگ ها به دلیل بیان مهربان عاطفی و گرم خود با روایت قصه ها و افسانه ها سبب احساس آرامش و امنیت در کودک می شوند.
یکی از راویان فرهنگ شفاهی و قصه گوی برجسته کودکان در دوران اخیر، پیرزنی به نام «مشدی گلین خانم» است. او که حدود 60 سال پیش زندگی می کرده است ادعا می کرد که می تواند سراسر سال قصه بگوید بدون آنکه قصه هایش تکراری باشد. معلوم نیست مشدی گلین خانم اهل کدام قسمت ایران بوده است اما با زبان ترکی آشنایی داشته است.
مشدی گلین خانم مدتها در نجف، کربلا، نجف و مشهد بسر برده و زندگی او با نگه داری فرزندان ثروتمندان شمال شهر تهران سپری می شد. او گوینده قصه های عالی و سرگرم کننده کودکان بود و با حافظه ای قوی، بیش از 1000 قصه را به فرهنگ شفاهی کودکان ایران افزوده است. امروزه نیز نقالان در قهوه خانه ها با روایت داستان ها و افسانه های حماسی نقش مهمی در انتقال فرهنگ و ادبیات شفاهی به نسل بعد بر عهده دارند.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 87صفحه 24