سه امام بزرگوار هم نبودند، باز نزد خدا از مرتبه والایی برخوردار بودند و احترامشان برای همه واجب بود.»
میپرسم: چرا به این نتیجه رسیدهای؟
رضا پاسخ میدهد: «به نظر من وجود نورانی حضرت فاطمه(س) و اخلاق و رفتار ایشان نزد خدا باارزشتر از نسبتی است که با بزرگان دین ما داشتند. اتفاقا دیشب در مراسم عزاداری یک حدیث قدسی (از قول خداوند) در مورد مقام این بانوی بزرگوار در نزد پروردگار شنیدم که فکر میکنم بازگو کردن آن در تایید نظر من کافی باشد.»
از رضا میخواهم تا ترجمه حدیثی را که دیشب در مراسم عزاداری شنیده است برای ما بگوید. رضا کاغذ کوچکی از جیب پیراهنش بیرون میآورد و از روی آن میخواند:
« ای محمد! اگر تو نبودی، آسمانها را نمیآفریدم. اگر علی نبود، تو را نمیآفریدم و اگر فاطمه نبود، هر دوی شما را نمیآفریدم.»
رضا بعد از خواندن حدیث ادامه میدهد: «همان طور که خداوند در این حدیث به پیامبر بزرگوارش فرموده است، حضرت زهرا(س) آنقدر نزد پروردگار مورد احترام است که به قولی حتی بهانه خلقت آسمانها نیز وجود ایشان است و شاید به همین خاطر هم پیامبر(ص) در زمان زندگی پربرکتشان بارها همه را به احترام این بانوی بزرگوار سفارش کردهاند.»
بعد از پایان صحبتهای رضا «حاج آقا رحمانی» یکی از اهالی محل میگوید: «همان طور که محمدرضا گفتند: پیامبر اسلام(ص) بارها در زمان زندگیشان به مردم سفارش کردند که احترام حضرت فاطمه(س) را نگه دارند و حتی بارها فرمودند: هر کس فاطمه را خوشحال کند، مرا خوشحال کرده است وهرکس فاطمه را آزار دهد هم من و هم خدای بزرگ را آزرده است. اما با وجود این، بعد از رحلت پیامبر(ص) همان مردمی که ظاهرا خود را مسلمان و دوستدار خداوند بزرگ و پیامبر(ص) میدانستند، برخلاف آنچه که شنیده بودند، با رفتارهای زشت و اعمال بدشان این بانوی بزرگوار را آنقدر آزار دادند که حضرت زهرا(س) همواره داغدار و مصیبتزده بودند.» آقای رحمانی در حالی که اشک دور چشمانش را گرفته بود، ادامه میدهد:
«مردم مدینه در حالی که مدت بسیار کمی از رحلت آخرین پیامبر خدا گذشته بود، کاری کردند که پاره تن پیامبر(ص) در نمازی که با مشقت فراوان در کنار بستر بیمارشان اقامه میکردند، از خدا وفاتشان را طلب کردند تا هر چه زودتر از آزار آنها راحت شوند و در بهشت به خدمت پدر بزرگوارشان برسند و برای همیشه پیش خدا و اهالی بهشت باشند.»
مجلات دوست کودکانمجله کودک 94صفحه 7