مجله کودک 105 صفحه 21

به مناسبت روز جهانی نابینایان عصای سفید برای ترحم نیست بین ترحم و دلسوزی عاقلانه تفاوت زیادی وجود دارد. ترحم یعنی نگاه کردن به ضعف افراد. این کار نه تنها عمل پسندیده­ای نیست ، بلکه حتی به توانایی­های آن فرد نیز صدمه می­زند. مثلاً هنگامی که پوریای ولی پهلوان جوانمرد و نامدار کشورمان آگاهانه و از روی عقل خود را در برابر حریفش مغلوب کرد. این کار او ترحم به حساب نمی­آید. زیرا شب قبل از مسابقه پوریا دعاهای مادر پیر کشتی­گیر حریف را شنیده بود که از خدا می­خواست پسرش برنده شود. پس پوریای ولی عاقلانه و آگاهانه برای جلب رضایت مادر کشتی­گیر، خود را مغلوب حریف کرد. نگاه ترحم­انگیز به نابینایان (یا دیگر معلولان) خردکننده توانایی­های شخصیتی یا حتی جسمی آنهاست. مثلاً بسیاری از نابینایان ، استعداد و توانایی بیشتری نسبت به ما در موسیقی و استفاده از سایر حواس خود بویژه شنوایی دارند.ترحم به این گروه از افراد ، تحقیر سایر استعدادهای آنها را ناخودآگاه در پی خواهد داشت. پس به عصای سفید نابینایان با چشم ترحم نگاه نکنیم .