مجله کودک 247 صفحه 5

اما جدی گفتند: مطابق تحولات جدید در رابطه­ی ما با ایران، قرار بر این است که به مخالفان یکدیگر اجازه­ی فعالیت ندهیم و ما به این تعهد پایبندیم. از این­رو،از شما درخواست می­کنیم که به فعالیت­های علنی خود بر ضد شاه ایران خاتمه دهید. امام در پاسخ فرمودند: من دست از فعالیت­های خودم برنمی­دارم. من نمی­توانم مردم ستمدیده­ی ایران را که زیر ستم شاه هستند، فراموش کنم. مامور عراقی دوباره یادآوری کرد: ما موظفیم به تعهدمان عمل کنیم و نگذاریم شما فعالیتی داشته باشید. امام فرمودند: شما اگر ناگزیر هستید، من از عراق خارج می­شوم. آن گاه به زیلویی که زیر پای مبارکشان پهن بود،اشاره کردند و فرمودند: هر کجا بروم، زیلویم را پهن می­کنم و کار را انجام می­دهم. آن شخص گفت: کجا می­روید؟ امام فرمودند: هر کجا که مستعمره­ی شاه ایران نباشد و ماموران او آنجا نفوذ نداشته باشند. این سخن خیلی بر گروه عراقی تلخ آمد و دو روز پس از این دیدار، دوباره خانه­ی امام را محاصره کردند و کسانی را که به آنجا مراجعه می­کردند، دستگیر می­کردند و می­بردند. در این موقع بود که امام گذرنامه­شان را به من دادند که پیش مسئولان امنیتی بغداد ببرم و اجازه­ی خروج بگیرم. صدها سفینه حامل موجودات فضایی، شبانه از جو زمین می­گذرند و پا بر کره­ی زمین می­گذارند.