مجله کودک 296 صفحه 15
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

مترجم : زهرا سادات موسوی محسنی

ویراستار : مرجان کشاورزی آزاد

ناشر مجله : موسسه چاپ و نشر عروج

نویسنده : افشین علاء

موضوع : کودک

مجله کودک 296 صفحه 15

اما در مورد انرژی خورشیدی این گونه نیست ، شما نمی توانید انرژی خورشیدی را در یک جا انباشته کنید . راه حل این مشکل این است که برای تولید الکتریسته از خورشید باید هزاران کیلومتر زمین را در اختیار گرفت ودر روی آنها سلول های خورشیدی قرار داد تا برق مصرفی به دست آید . البته زمین آفتابگیر در دنیا زیاد است از صحرای آفریقا بگیرید تا صحراهای عربستان استرالیا ، آمریکا وکشور خودمان ، اگر به فرض سطح این دهها هزار کیلومتر صحرا آفتابگیر را هم با سلول های خورشیدی بپوشانیم باز مشکلات دیگری وجود دارد که باید حل شوند . مثلا سلول هی خورشیدی این منطقه ی بسیار وسیع می توانند توسط دشمنان یک کشور به راحتی از بین بروند . یاحیوانات وحشی وباد و باران آنهها را نابودکنند . به فرض اگر بتوانیم همه ی این مسایل را هم حل کنیم ، با تاریک شدن هوا باید چکار کنیم ؟ این مناطق در ساعاتی از شبانه روزی در تاریکی مطلق قرار می گیرند . تازه ، گرد و غبار و ابر وتوفان های شن را هم حساب نکرده ایم . راه دیگر این است که سلول های خورشیدی را در پهنه ی وسیعی از فضای خارج زمین قرار دهیم . به این مناطق پایگاههای خورشیدی فضایی یا به طور خلاصه شده (SSPS) گفته می شود در چنین ایستگاههای وسیعی ، هیچ حیوان وحشی ، گردو غبار ، دشمن یا چیز دیگری که آسیب رسان باشد وجود ندارد . گاهی ممکن است شهاب سنگها آزار و اذیت کمی ایجاد کنند که آن هم با تعمیر قابل جبران است . مشکل این ایستگاهها این است که نمی توان به راحتی برق تولید شده در آنها را به زمین انتقال داد . برای حل این مشکل انسان در حال ابداع روشی است که در آن اول الکتریسته را به نوعی میکروموج (مثلا مانند امواج رادیویی) تبدیلی کند سپس گیرنده های خاصی روی زمین قرار دهد تا اولا یان میکروموج ها را دریافت کند . ثانیا آنها را به الکتریسته تبدیل کند .البته در این تغییر و تبدیل مقداری از انرژی از بین خواهد رفت . در هر حال سوختن این ایستگاهها هزینه های زیادی دارد . اما شاید با کم کردن هزینه ی جنگ ها ، ساخت تانک ها ، موشک ها ، کشتی های جنگی و هواپیماهای نظامی بتوان آنها را بالای سرمان در فضا درست کرد .صلح چیز خوبیست نه ؟ ! تنفس دهان به دهان اقدام دوم در رساندن اکسیژنه به ریه های فرد مصدوم است .

مجلات دوست کودکانمجله کودک 296صفحه 15