می زد . وقتی که ماه رمضان به آخر می رسید محمد (ص) از غار بیرون می آمد ، باقدم های آرام از کوه سرازیر می شد و راه شهر را در پیش می گرفت. اما قبل از آن که به خانه برگردد، کنار خانة کعبه می رفت و چند بار به دور آن طواف می کرد و تسبیح و ستایش خدای ابراهیم (ع) را می گفت.
گاهی محمد (ص) درخانه باهمسرش خدیجه ، از لحظه های تنهایی غار حرف می زد. او شور و حال نیایش، از لذّت تفکر در رازهای آفرینش، و از احساس شیرین خودش در لحظه های خاص می گفت. خدیجه، مثل یک زن دلسوز و مهربان به حرف های محمد (ص) گوش می داد و سعی می کرد با تمام وجود او را بفهمد. هر چه می گذشت ، شور و هیجان محمد (ص) بیشتر می شد.
کم کم خدیچهاحساس کرد که همسرش آرام و قرار ندارد. یک جور احساس شادمانی غریب، تمام وجود مرد را پُر کرده بود. محمد مثل یک تکه نور و آتش شده بود! خدیچه این نشانه هارا میدید و می فهمید، اما نمی دانست چه باید بکند. فقط احساس می کرد که باید اتفاق بزرگی در راه باشد.
****
محمد (ص) قدم به چهلمین سال زندگی اش گذاشته بود. حالا دیگر غیراز ماه رمضان، او از هر فرصتی برای رفتن به غار حرا استفاده می کرد؛ شعبان، رجب، ذیحجّه و هر وقت دیگر....
یک شب، نیمه شب، ناگهان از خواب پرید، دربستر خود نشست و به دور وبرش نگاه کرد. خدیجه هم بیدار بود و اورا نگاه میکرد. محمد (ص) به آرامی شروع به صحبت کرد: «خدیجه ! این شب ها خواب های عجیبی می بینم. در خواب هایم یک جور روشنایی مخصوص دیده می شود. به گمانم همة خواب هایم راست در می آید!... خدیجه! من از «هُبَل *» بیزارم. و می دانم که خدای ابراهیم از هُبَل بیزار است...»
***
شب بیست وهفتم ماه رجب بود. در سال چهلم «عامُ الفیل**» محمد (ص) به رسم وعادت خیلی از شب های دیگر،به غار حرا رفته بود . آنشب ، خودش رادر عبای بلندی پیچیده بود و به حالت نیمه دراز کشیده ، در دنیای بین خواب و بیداری به سر می برد. انگار دوباره یکی ازهمان رؤیاهای زیبا و با شکوه به سراغش آمده بود، که لبخندی شیرین روی لبهایش نشسته بود. ناگاه صدای بلندی در غار طنین انداخت.
*هُبَل : نام یکی از بت های معروف که قبل از ظهور دین اسلام درخانه کعبه بود.
**عامُ الفیل: (سال فیل) همان سالی که «ابرهه»باسیاهی به مکه حمله کرد تا خانه کعبه را خراب کند. سال تولد پیامبر اکرم(ص)
موضوع تمبر: منظره ای از یونان
قیمت : ندارد
سال انتشار : 1940
مجلات دوست کودکانمجله کودک 391صفحه 19