نامه
زمان: 16 مهر 1349 / 6 شعبان 1390
مکان: نجف
موضوع: نماز جمعۀ نجف و اصفهان و موضع گیری منفی برخی از بزرگان حوزه
مخاطب: طاهری اصفهانی، سید جلال الدین
بسمه تعالی
به عرض عالی می رساند، مرقوم شریف واصل، قبل از وصول از خبر کسالت شما خیلی نگران بودم؛ امید است ان شاءالله تعالی بکلی رفع نقاهت بشود ولی رجوع به دکتر اعصاب خوب است و در اصفهان آقای دکتر نفیسی که اینجانب یکوقت که اصفهان بودم و مبتلا شدم و به ایشان رجوع کردم خوب ایشان تشخیص دادند. در هر صورت مسامحه نکنید و مراجعه نمایید. مطلبی را که راجع به [نماز] جمعه مرقوم شده بود مثل اینکه جنابعالی در جوامع علمای اعلام تشریف نداشته اید و تشتت افکار و آرا را نمی دانید. در نجف آقای صادقی نماز جمعه شروع نمودند و مصادف شدند با تحریم بعضی پیرمردها و مخالفت بعضی مراجع؛ شما در چه محل می توانید احتمال دهید که علما یک نفر را بر خود مقدم بدارند و تصدیق عملیِ تقدم کنند؛ این تهران و آن اصفهان و آن قم و آن سایر بلاد!
نفوذ پیش طبقۀ روشن تأثیری در این امر ندارد، عمده طبقۀ پیران است. ان شاءالله تعالی خداوند جوامع ما را اصلاح فرماید و ما را از این خواب گران بیدار کند. والسلام علیکم.