اصلاح مقدس نماها

‏‏اصلاح مقدس نماها‏

‏‏     ‏‏اینگونه افکار ابلهانه، که در ذهن بعضی وجود دارد، به استعمارگران و دولتهای جائر‏‎ ‎‏کمک می کند که وضع کشورهای اسلامی را به همین صورت نگه دارند، و از نهضت‏‎ ‎
‏‎

‎‏اسلامی جلوگیری کنند. اینها افکار جماعتی است که به «مقدسین» معروفند؛ و در حقیقت‏‎ ‎‏«مقدس نما» هستند نه مقدس. باید افکار آنها را اصلاح کنیم، و تکلیف خود را با آنها‏‎ ‎‏معلوم سازیم؛ چون اینها مانع اصلاحات و نهضت ما هستند و دست ما را بسته اند. روزی‏‎ ‎‏مرحوم آقای بروجردی‏‎[1]‎‏، مرحوم آقای حجت‏‎[2]‎‏، مرحوم آقای صدر‏‎[3]‎‏، مرحوم آقای خوانساری‏‎[4]‎‏،‏‎ ‎‏رضوان الله علیهم، برای مذاکره در یک امر سیاسی در منزل ما جمع شده بودند‏‎[5]‎‏. به آنان‏‎ ‎‏عرض کردم که شما قبل از هر کار تکلیف این مقدس نماها را روشن کنید. با وجود آنها مثل‏‎ ‎‏این است که دشمن به شما حمله کرده، و یک نفر هم محکم دستهای شما را گرفته باشد.‏‎ ‎‏اینهایی که اسمشان «مقدسین» است ـ نه مقدسین واقعی ـ و متوجه مفاسد و مصالح‏‎ ‎‏نیستند دستهای شما را بسته اند. و اگر بخواهید کاری انجام بدهید، حکومتی را بگیرید،‏‎ ‎‏مجلسی را قبضه کنید که نگذارید این مفاسد واقع شود، آنها شما را در جامعه ضایع‏‎ ‎‏می کنند. شما باید قبل از هر چیز فکری برای آنها بکنید.‏

‏‏     امروز جامعۀ مسلمین طوری شده که مقدسین ساختگی جلو نفوذ اسلام و مسلمین را‏‎ ‎
‏‎

‎‏می گیرند، و به اسم اسلام به اسلام صدمه می زنند. ریشۀ این جماعت، که در جامعه وجود‏‎ ‎‏دارد، در حوزه های روحانیت است. در حوزه های نجف و قم و  مشهد و دیگر حوزه ها‏‎ ‎‏افرادی هستند که روحیۀ مقدس نمایی دارند؛ و از اینجا روحیه و افکار سوء خود را به نام‏‎ ‎‏اسلام در جامعه سرایت می دهند. اینها هستند که اگر یک نفر پیدا شود بگوید بیایید زنده‏‎ ‎‏باشید، بیایید نگذارید ما زیر پرچم دیگران زندگی کنیم، نگذارید انگلیس و امریکا اینقدر‏‎ ‎‏به ما تحمیل کنند، نگذارید اسرائیل اینطور مسلمانان را فلج کند، با او مخالفت می کنند.‏

‏‏     این جماعت را ابتدا باید نصیحت و بیدار کرد. به آنها گفت مگر خطر را نمی بینید؟‏‎ ‎‏مگر نمی بینید که اسرائیلیها دارند می زنند و می کشند و از بین می برند و انگلیس و امریکا‏‎ ‎‏هم به آنها کمک می کنند، و شما نشسته اید تماشا می کنید. آخر شما باید بیدار شوید؛ به‏‎ ‎‏فکر علاج بدبختیهای مردم باشید. مباحثه به تنهایی فایده ندارد؛ مسأله گفتن به تنهایی‏‎ ‎‏دردها را دوا نمی کند. در شرایطی که دارند اسلام را از بین می برند، بساط اسلام را به هم‏‎ ‎‏می زنند، خاموش ننشینید مانند نصرانیها که نشستند دربارۀ روح القدس و تثلیث صحبت‏‎ ‎‏کردند تا آمدند  آنها را گرفته از بین بردند. بیدار شوید، و به این حقایق و واقعیتها توجه‏‎ ‎‏کنید. به مسائل روز توجه کنید. خودتان را تا این اندازه مهمل بار نیاورید. شما با این‏‎ ‎‏اهمال کاریها می خواهید که ملائکه اجنحۀ خود را زیر پای شما پهن کنند؟ مگر ملائکه‏‎ ‎‏تنبل پرورند؟ ملائکه بالشان را زیر پای امیرالمؤمنین(ع) پهن می کنند؛ چون مردی است که‏‎ ‎‏به درد اسلام می خورد؛ اسلام را بزرگ می کند؛ اسلام به واسطۀ او در دنیا منتشر می شود و‏‎ ‎‏شهرت جهانی پیدا می کند؛ با زمامداری آن حضرت جامعه ای خوشنام و آزاد و پر حرکت و‏‎ ‎‏پر فضیلت به وجود می آید. البته ملائکه برای حضرتش خضوع می کنند. و همه برای او‏‎ ‎‏خضوع و خشوع می کنند. حتی دشمن در برابر عظمتش تعظیم می کند. برای شما که جز‏‎ ‎‏مسأله گفتن تکلیفی ندارید خضوع معنی و مورد ندارد.‏

‏‏     هرگاه بعد از تذکر و ارشاد و نصیحتهای مکرر بیدار نشده و به انجام وظیفه‏‎ ‎‏برنخاستند، معلوم می شود قصورشان از غفلت نیست، بلکه درد دیگری دارند. آن وقت‏‎ ‎‏حسابشان طور دیگری است.‏

‏‎ ‎

‏‎

‎