در این نوشتار سعی بر این است که به اهم وقایع و رخدادهای حیات پربرکت حضرت امام خمینی (س) اشاره گردد. ضمنا در ادامه مناسبتهای ملی و مذهبی روز را در سیره و اندیشه امام جستجو می کنیم.
همچنان در حیرتم که چه گونه مردی پس از سال ها تبعید و مبارزه و شهادت هزاران نفر در راه این بزرگمرد، در آن سخنرانی تاریخی 12 بهمن توانست به سینما بپردازد.
امام خمینی(س) تنها شخصیتی بودند که توانستند نیروهای مسلح و مردمی را در جنگ ایجاد و آنها را حفظ کنند.
در میان عبادات و مناسک دینی، حج برترین شمرده شده است. چنانچه امام صادق(ع) میفرمایند: «الحجّ أفضل من الصلاة و الصّیام» (وسائل الشیعه، ج 8، ص 78) حج برتر از نماز و روزه است. از این رو به ما توصیه شده است در ماه مبارک رمضان، که ماه استجابت دعا و پاکی و خلوص است، در میان دعاها و خواستههای خود، با تأکید فراوانتری، حج را از خداوند طلب کنید: «اللّهم ارزقنی حجّ بیتک الحرام» نه تنها در این سال، که برای همه سال ها: «فی عامی هذا و فی کلّ عام» و این نشانگر عظمت حج و نیز وجود اسرار نهفته فراوان در آن است. اسرار ظاهری از تجمع مسلمانان و درد دل آنان با یکدیگر تا تجارت و داد و ستد گرفته تا اسرار مخفی و حقایق ارزشمند معنوی و سیر و سلوکی که برخی حاجیان به آن نایل میشوند و دست مییابند و خرسند و پاک همچون نوزادی تازه متولد شده، از این سفر برمیگردند.
امام خمینی در طول دوران رهبری شان به موضوع حج اهمیت بسیار داده اند و آن را یکی از پرفروغ ترین ابعاد سیاسی و اجتماعی اسلام دانسته اند. ایشان همه ساله از آغازین روزهای ماه ذی الحجه در پیام هایی برای حجاج نکاتی مهم را یادآور شده اند. یکی از مهمترین پیام های ایشان، مربوط به مرداد 1366 مطابق با ذی الحجه 1407 ه. ق است که خطاب به مسلمانان ایران و جهان صادر نموده اند. در این پیام امام مسئله برائت از مشرکین را مطرح کرده و آن را یکی از ارکان واجب حج دانسته اند و به تبیین وظایف مسلمین و مشکلات جهان اسلام پرداخته اند. آنچه در ذیل می آید متن کامل پیام حضرت امام خمینی (س) است که ملاحظه می کنید:
حج از مهم ترین عبادات اسلامی است و در منظومه فکری حضرت امام خمینی(س) نیز از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. برای بررسی ابعاد معنوی، سیاسی و اجتماعی حج به گفتگو با حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا حشمتی معاون فرهنگی موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) نشستیم. حجت الاسلام و المسلمین حشمتی در این گفتگو ضمن برشمردن ویژگی های مراسم حج برای ایرانیان پیش و پس از انقلاب اسلامی به بررسی اهمیت این مراسم عبادی و سیاسی از نگاه امام خمینی(س) نیز پرداخته اند:
گفتگو با حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا نوراللهیان پیرامون کیفیت و چگونگی مراسم حج پیش و پس از انقلاب در حسینیه جماران صورت گرفت؛ ایشان که پیش از انقلاب به واسطه سابقه مبارزاتی و پس از انقلاب مسوولیت هایشان، ارتباط با کشورهای اسلامی و مراسم حج را تجربه کرده اند در این گفتگو بخشی از خاطراتشان را بیان کرده اند. حجت الاسلام و المسلمین نوراللهیان که طی سی سال گذشته از شخصیت های فرهنگی بوده و حوزه های علیمه و مراکز آموزشی و دانشگاهی متعددی را در کشورهای متعدد جهان تاسیس کرده به عنوان یکی از یاران حضرت امام(س) و سفیران انقلاب اسلامی شناخته شده است:
گر چه سیر و سفر در طبیعت یک امر مطلوب و خواسته قرآن مجید است1، ولی سفر حج عمره یک سفر روحانی و معنوی، و تجلی " فَفِرُّوا إِلَی اللَّهِ"2، و تبلور سیاسی و اجتماعی اسلام، و ایام آن، عرصۀ اقتدار مسلمانان است. از این رو حجاج ایرانی در این سفرها مسئولیت سنگینی را برعهده دارند. زیرا آنان سفیران ایران زمین، اسوه های مقاومت و پایداری، از همه مهم تر: عاشقان مکتب اهل بیت علیهم السلام می باشند. به این مناسبت دیدگان سایر حجاج از تمام جهان به سوی آنان معطوف می گردد، و رفتار و کردارشان زیر ذره بین قرار می گیرد.
ز من خواسته اند تا درباره برادرم، استاد و مرادم مطلبی بنویسم. در شرایط کنونی چه چیز می توان نوشت؟ من او را از هیچ یک از شهدای انقلاب بالاتر نمی دانم، زیرا شهید با ایثار خون خویش به چنان مرحله ای می رسد که برای او بود و نبود، دانش و بینش، امتیازی نیست. شهادت مقامی است که دیگر اوصاف شهید را تحت الشعاع قرار می دهد. شهید با ایثار خون خویش به مقامی دست می یابد که ذکر دیگر اوصاف جمیل انسانی برای او بیهوده است، آنچه شهید را شاهد اجتماع می گرداند، وجود حالتی است که از عمق جان او بر می خیزد. دیگر فلسفه، عرفان، فقه، اصول و ادب و به طور کلی همه علوم و فنون، چنان زبون و محو به آن حالت الهی است که نامشان عارِمان است. خون شهید راهگشای اجتماعی است که در علوم و فنون غرق و گمراه شده است.
از ابتدایی که من به قم وارد شدم، با ایشان آشنا گردیدم و تا زمانی که ایشان به ترکیه تبعید شدند با همدیگر رابطه داشتیم. ارتباط ما بیشتر جنبۀ سیاسی داشت، به دلیل ارادتی که نسبت به امام بزرگوار(س) و بیت ایشان داشتم. حاج آقا مصطفی(ره) به تعبیر حضرت امام(س)، امید آیندۀ اسلام بود و این مسأله برای ارادتمندان به بیت ایشان روشن بود. به همین دلیل، ارادتی که افراد نسبت به امام(س) داشتند، همان را در مرتبه ای دیگر، نسبت به حاج آقا مصطفی(ره) داشتند.
آیت الله سید محمد سجادی به همراه دیگر روحانیونی که در زمان حضور بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در عراق، نمی توانستند در ایران بمانند به شهر نجف کوچ کرده و در آنجا مجموعه ای به نام روحانیون مبارز خارج از کشور را تشکیل داده و در کنار فعالیت های سیاسی در کلاس های درس آیت الله سید مصطفی خمینی نیز شرکت می کردند.
من خیلی دوست داشتم که نامش «مصطفی» باشد و نمی دانم آقا چه دوست داشتند، ولی من ایشان را راضی کردم و گفتم که چون نام پدرتان مصطفی بوده است بسیار مناسب است و آقا هم راضی شدند و اسمش را«محمد» گذاشتیم، لقبش را «مصطفی» و کنیه اش را «ابوالحسن» گذاشتیم، ابولقاسم نگذاشتیم که هر سه مشابه حضرت رسول(ص) نشود.
23 سال پس از صدور منشور برادری از سوی امام خمینی(س)، سراغ محققان و فعالان سیاسی و اجتماعی رفته ایم تا مراد رهبر کبیر را از «وحدت» و «اختلاف» بپرسیم و چاره چالش های فراروی وحدت ملی و امنیت سیاسی را در برهه ای از حساس ترین دوران نظام جمهوری اسلامی از آنها بخواهیم .آنچه در پی می آید، گفتگو با حجت الاسلام والمسلمین مسعودادیب از محققان و اساتید حوزه و دانشگاه در این باره است. به نظر شما نامه حضرت امام در پاسخ آقای محمدعلی انصاری که بعدها به منشور برادری مشهور شد در چه فضا و با چه زمینه هایی نوشته شده است؟
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.