در این نوشتار سعی بر این است که به اهم وقایع و رخدادهای حیات پربرکت حضرت امام خمینی (س) اشاره گردد. ضمنا در ادامه مناسبتهای ملی و مذهبی روز را در سیره و اندیشه امام جستجو می کنیم.
نسلی در تاریخ عکاسی ایران وجود دارد که صرفا وجودش، بدون آنکه نگاهی به سابقه ی کاری که داشته اند داشته باشیم اهمیت پیدا می کند، چرا که شاهد وقایعی بوده که در تاریخ هر کشوری شاید بیش از یکبار اتفاق نیفتد. انقلاب، مسائل پس از آن و نزدیک به یک دهه جنگ و ارتحال بنیانگذار انقلاب کشوری با موقعیت ایران، همه و همه سالهایی را رقم می زند که چندان آرامش را همراه نداشته و در این روزگار کمتر کسی رغبت می کرده دست به دوربین عکاسی ببرد و لحظاتی را ضبط و ثبت کند.
رسول اولیازاده از عکاسان جوانی بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی؛ فعالیتش را در حوزه عکاسی آغاز کرد. وی که هم اکنون رئیس خانه عکاسان ایران است، امضای امام پشت عکسش را با ارزش ترین یادگاری آن دوران می داند. آقای اولیازاده! شما در حال حاضر به عنوان یکی از عکاسان به نام ایران به شمار می روید و ریاست خانه عکاسان را نیز به عهده دارید. اما اینکه چگونه به این حرفه گرایش پیدا کرده اید می تواند در نوع خود جالب باشد. پس اجازه بدهید به عنوان اولین سوال از شما بپرسم که چطور شد عکاس شدید؟
محمد نوروزی از عکاسان قدیمی است که کار عکاسی خبری خود را با روزنامه کیهان درسال 62 آغاز کرده است. او از سال1358 شروع به عکاسی کرد و در سال 83 حکم باز نشستگی جوانترین عکاس خبری مطبوعات ایران را دریافت کرد. او در سال های فعالیت خود عناوین زیادی را کسب کرده است. کسب جایزه ویژه عکاسی یونسکو، کسب عنوان عکاس برتر از نگاه مردم درنخستین جشنواره عکس ورزشی از این جمله است. با محمد نوروزی درباره خصوصیات عکاسی از رهبران جهان علی الخصوص حضرت امام خمینی(س) که وی تجربه چندین بار عکاسی از ایشان را دارد به گفتگو نشسته ایم. وی در این گفتگو معتقد است برای عکاسی از امام بسیارفرصت سوزی شده است.
پایان نامه «تحقیق و ترجمه رساله تقیه امام خمینی(س)» به کتابخانه و آرشیو افزوده شد.
امیر علی جوادیان متولد سال 1336 است. سابقه کار او به قبل از انقلاب برمی گردد که در رشته نقشه برداری راه و ساختمان فعال بوده است. بعد از انقلاب هم در حوزه هنر و اندیشه سابق که در حال حاضر حوزه هنری نام دارد، فعال شده و عکاسی را از آنجا شروع کرده است. او با عکاسی جنگ کار خود را آغاز کرد و در عملیات های پی درپی از فتح المبین به بعد شرکت داشته است. حدود 45 لوح تقدیر در حوزه عکاسی دریافت کرده و در شاخه های مختلف عکاسی مثل عکاسی حج، طبیعت، عاشورا و جنگ فعالیت کرده است. آنچه در ادامه می خوانید حاصل گفت و گویی با اوست.
علی کاوه را با آنکه بیش از 60 سال سن دارد، هنوز هم در کسوت عکاس در کنار زمین های ورزشی می بینیم. عکاس ورزشی صاحب نامی که در مقام عکاس صدا و سیما؛ عکس های زیادی از حضرت امام (س) گرفته و حتی یکی از آنها بر روی اسکناس هم چاپ شده است .با او به گفت وگو نشستیم که در ادامه آمده است.
اگر بپذیریم که هنر و ادبیات هر دوره، بازتاب وقایع و شرایطی است که در آن دوره رقم می خورد یا حداقل، بخش اعظم آنچه می گذرد، در آثار و گفتار و نوشتار افراد و جریانهای تاثیر گذار جامعه فکری، فرهنگی منعکس می شود، با قید و شرط، باید قبول کنیم که حادثه ای نظیر انقلاب اسلامی با سلسله جنبان کم نظیرش یعنی امام خمینی، هنر و ادبیات در ایران را حداقل در دو دهه تاریخی به شدت متاثر ساخت و در دهه سوم که از پایان آن، مدت چندانی نمی گذرد، اگرچه شاید به لحاظ کمی با دو دهه گذشته قابل قیاس نباشد، اما به لحاظ کیفی و فضاهای جدیدی که بر آثار حاکم شده، این تاثیر همچنان محل نظاره است. تلالوء شخصیتی امام خمینی در غالب آثار تولید شده پس از پیروزی انقلاب در حوزه ادبیات، اعم از داستان، شعر، نثر ادبی و قطعات ادبی چشمگیر است. سرایندگان و نویسندگان، اگر سخنی از حماسه به میان آورده اند، او را در صف اول حماسه سازان دیده اند و ستوده اند، اگر از معنویت گفته اند، از او به عنوان مقتدا و رهبری که اصل مترقی دین را در جامعه ایرانی احیاء نموده و تمام قد به دفاع از آن پرداخته است، یاد کرده اند، و...
نادر ابراهیمی نامی نیست که به راحتی بتوان از کنار آن گذشت. او بیش از آنکه یک نویسنده باشد یک ایده پرداز است. بعد از آنکه خود را «ابن مشغله» و «ابوالمشاغل» می خواند و زندگی نامه ی خود را می نویسد؛ نگاه تیز و هنرمندانه ی خود را سوی شخصیت هایی می کند که تأثیرگذارترین آدم ها در رفتار فردی، و اجتماعی زمانه ی خود بوده اند. نگاهی هرقدر گذرا به ابعاد مختلف فعالیت های او – اگر چه در فرصت این متن نمی گنجد - نادر ابراهیمی را به ما نشان می دهد که همواره به راهی که می رفته اعتقاد و اعتماد داشته و گام های خود را مصمم برمی داشته است.
تأثیرگذارترین مبارز ایرانی در صد سال اخیر، که منجر به تغییرات بسیاری در معادلات منطقه ی خاورمیانه و تمامی کشورهایی که چشم به این خطه داشتند شد، امام خمینی است؛ و اگر از این منظر نگاه کنیم انتظار داریم تا امروز که حدود بیست سال از رحلت او می گذرد، کتاب های متعدد و نظریه های بسیاری درباره ی آرا و نظرات او وجود داشته باشد. اما می بینیم که تعداد کتاب هایی که درباره ی این رهبر انقلابیِ ایرانی، نوشته شده است اندک است.
«... و ناگهان دیدم که مردی از دریا بر می آید، بر دریا می آید ـ چون ایشان که در اسطوره های مهجور بر آب می رفتند ـ چون عیسای ناصری، چون منصور حلاج؛ و چون شیخ ما که نگاه خداوند تر اوست و اگر خواهد، چون قاصدک ها به سیاحتی سبک بالانه می بردش... مرد از دریا بر آمده، گرچه بسیار پیر اما، تنومندترین انسانی بود که در همه ی اعصار می شناختم ...»
حسن بیگی در سال 1336 در یکی از روستاهای شهرستان گرگان متولد شد. در سال 1359 در آموزش و پرورش استخدام شد و پس از دو سال مدیر امور برنامه های رادیو گرگان شد. سفر به کردستان در سال 1364، سرآغاز حرکت نوینی برای این نویسنده بود. حاصل این سفر، دریافت حس و حال ها و سوژه های داستانی خوبی برای او شد. بعدها این سوژه دستمایه بیشتر داستان های کوتاه وی قرار گرفت. حسن بیگی در سال 1364 وارد دانشگاه شد و در رشته زبان و ادبیات فارسی (کارشناسی) به ادامه تحصیل پرداخت و در سال 1367 به دفتر انتشارات کمک آموزشی وزارت آموزش و پرورش منتقل گردید تا به عنوان کارشناس بخش داستان انتشارات «مدرسه» مشغول به کار شود.
شما را برای تنظیم و تدوین تمامی مسائل مربوط به خود که بسا دررسانه های گروهی اختلاف و اشتباهاتی رخ داده است انتخاب می نمایم. این فراز از پاسخ حضرت امام خمینی(س) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران به نامه سیداحمد خمینی اولین سنگ بنای موسسه ای را نهاد که امروز به عنوان موسسه تنظیم ونشر آثار حضرت امام خمینی(س) مشغول به فعالیت است. ایجاد این موسسه البته دلیلی بر این نبود که وظایف دیگر دستگاه ها در این قبال به فراموشی سپرده شود بلکه در برهه های مختلف قانونگذار وظایفی را برای دستگاه های مختلف تبیین کرده است.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.