اول آبان ماه سال ۵۶ بود که به طرز مشکوکی فرزند ارشد امام خمینی را به شهادت رساندند. این قضیه به فرمایش امام از الطاف خفیه الهی بود.
امیر سرتیپ خلبان حسین خلیلی از همرزمان شهید بابایی در خاطراتش از ایشان به روایت حک یا ثارالله بر روی کلاه او پرداخته که خواندنی است.
احمد کشوری، خلبان شجاع هوانیروز در پانزده آذر ماه یعنی دو ماه و نیم بعد از حمله رژیم بعث عراق به ایران به شهادت رسید. دوستانش شهیدان فلاحی و شیرودی به نقل خاطراتی از او پرداخته بودند.
در این گونه مراسم نوعا مهمترین شخصیت را در آخر مجلس دعوت می کنند. مجری جلسه از آیت الله سید رضی شیرازی به عنوان عالمی برجسته و شخصیتی که یک عمر معارف قرآنی را به مردم آموخته است برای دریافت لوح «خادم القرآن الکریم» دعوت کرد. آیت الله شیرازی که در ردیف اول نشسته بودند برخاستند تا به بالای جایگاه بروند. حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی رئیس جمهور با عجله از پله های جایگاه پایین آمدند و اجازه ندادند که ایشان به زحمت بیفتند و با نهایت احترام و تشکر از اینکه حضور در این مجلس را پذیرفته اند لوح را تقدیم ایشان کردند.
چهاردهم آذر ماه بود که عباس بابایی که قرار بود سال ها بعد سرباز دلیری برای این آب و خاک شود در قزوین به دنیا آمد. او درخواست هایی از همسرش داشته که موجبات شادمانی و خوشحالی اش را فراهم می کرده است.
حجت الاسلام و المسلمین سید محمود دعایی به بیان خاطره ای از پیوستن اعضای سفارت ایران در پاریس به امام خمینی پرداخته است.
میشل ستبون، عکاس فرانسوی است که مشهور شدنش را مدیون عکس های انقلاب اسلامی ایران می داند. عکسی از امام که زیر درخت سیب نشسته است نمونه ای از عکس های اوست.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.