مجله نوجوان 47 صفحه 20

مسافرکره ماه اولین انسانی که پا روی سطح ماه گذاشت . نیل آرمسترانگ فضا نورد آمریکایی بود که در ساعت 2 و 56 دقیقه به وقت گرین ویج در 21 جولای 1969 میلادی این کار را انجام داد. بعدا سرکرد اروین آلدرین به او پیوست . آنها در یک قسمت نسبتا مسطح روی سطح ماه در یک دشت تاریک با نام دریای آرامش و با یک سفینه عنکبوتی شکل به نام عقاب پایین آمدند . مقدمات پرواز آپولو چندین سال به طول انجامید. در دسامبر 1968 م آپولو 8 با خلبانی فرانک بورمن و همراهی جیمز لاول و ویلیام آندرسن در پروازی به ارتفاع 110 کیلومتر در مدار ماه قرار گرفتند اما آنها قادر به فرود آمدن بر ماه نبودند و بعد از ده دور چرخش با روشن کردن موتورهای موشک از مدار ماه خارج شدند و سالم به زمین برگشتند. کهکشان راه شیری کهکشان ما منظومه عظیمی از ستارگان گاز و غبار است . این کهکشان شبیه به یک تخم مرغ آب پز است که بخش مرکزی آن متشکل است . از یک کره مسطح از ستارگان که صفحه ای نازک از ستارگان آن را در میان گرفته است (شبیه به سفیده تخم مرغ ) . قطر تمام کهکشان سرتاسر صفحه نازک تقریبا یکصد هزار سال نوری است اما اخیرا تخمین زده شده که ممکن است کمتر از این باشد . خورشید به فاصله اش از مرکز 30 هزار سال نوری است ولی ضخامت در هسته مرکزی 15 هزار سال نوری است . هر سال نوری در حدود 10 میلیون کیلومتر است کهکشان اره شیری مثل نواری از نور ضعیف در عرض آسمان است که از میان صورتهای فلکی ذات الکرسی ، دجاجه ، قوس و قنطورس می گذرد. در شبی صاف و بدن مزاحمت نور ماه با چشم غیر مسلح قابل رویت است . اگر با تلسکوپ به آن نگاه کنیم. خواهیمدید که از میلیونها میلیون ستاره تشکیل شده است و به نظر می رسد که این ستاره ها کاملا نزدیک به یکدیگر قرار گرفته اند اما چنین نیست نزدیک به یکدیگر بودنشان تنها به سبب آن است که در یک جهت در فضا واقع شده اند . وقتی که به کهکشان راه شیری نگاه می کنیم در واقع ما در حال نگاه کردن به بخشی از کهکشان هستیم که از خورشید قابل رویت است . اگر از موقعیت خورشید در قرص کهکشان نگاه کنیم . تعداد زیادی از ستارگان را خواهیم دید اما از آن جایی که قرص نازک است . اگر در جهتی دور از خورشید نگاه کنیم به مراتب ستارگانی کمتر خواهیم دید. اولین انسانی که به فضا سفر کرد اولین انسانی که به فضا سفر کرد . سروان یوری گاگارین روسی بود. در 12 آوریل 1961 م (1339 شمسی) او به وسیله سفینه فضایی و ستوک 1 یک دور کامل به دور زمین چرخید .سپس 108 دقیقه بعد از شروع پروازش به زمین برگشت و با چتر به زمین نشست . حداکثر ارتفاعی که در این پرواز به آن دست یافت 327 کیلومتر بود. موشک اولین سفر فضایی انسان در لحظه شروع پرواز 400 تن وزن داشت و وزن وستوک 1 به تنهایی تقریبا پنج تن بود . در طول گردش به دور زمین گاگارین اولین فردی بود که حالت بی وزنی را تجربه کردو تاثیر بدی بر بدنش وارد نیامد .(چنانچه سفینه فضایی دقیقا روی مسیر منحنی حرکت کند . حالت بی وزنی را می توان برای مدتی کوتاه درسفیه تجربه کرد.) گاگارین در سال 1969 م (1347 ش) آلن سپرد آمریکایی یک پرواز به ارتفاع 185 کیلومتر با سفیه فضایی از نوع موکوری به نام آزاد هفتم انجام داد . بعد از آن در بیست فوریه 1962 م (1335 ش) جان گلن آمریکایی یک پرواز مداری واقعی به وسیله سفیه فضایی دوستی هفتم به دور زمین انجام داد او چهاربار به دور زمین چرخید که مجموعا 4 ساعت و 55 دقیقه طول کشید .