مجله نوجوان 57 صفحه 14

تحریفهای روضۀ عاشورا بیرون آمد، واقعاً مقام بزرگی است امّا شکی که از راه قصّابی کردن از چشم بیرون بیاید، اگر یک دریا هم باشد، ارزش ندارد. حالا به چند نمونه از این تحریفها، که استاد مطهری هم بدانها اشاره کرده­اند، می­پردازیم. یکی از این تحریفها،قصّۀ لیلا، مادر حضرت علی اکبر است.هیچ یک از مورّخین به بودن ایشان در کربلا اشاره نکرده­اند. اما تا دلتان بخواهد،روضۀ لیلا و علی اکبر داریم. مثلا در روضه­ای گویند که امام حسین از لیلا خواسته تا جلوی خیمه­ها برود و موهایش را پریشان کند و برای سالم برگشتن حضرت علی اکبر دعا کند. چون دعای مادر در حق فرزند مستجاب می­شود. حالا به این فکر کنیم که اوّلاً لیلایی در کربلا وجود نداشته که این کار را انجام بدهد و ثانیاً منطق این حرف،چقدر با منطق امام حسین علیه­السّلام متفاوت است. باز یک مورد دیگر دربارۀ حضرت علی اکبر علیه­السّلام و مادرش، وقتی است که به مادر ایشان نسبت می­دهند که نذر کرده:« اگر خدا علی اکبر را به من سالم برگرداند و در کربلا کشته نشود، از کربلا تا مدینه را ریحان بکارد.» یعنی سیصد فرسخ راه را ریحان بکارد. جالب است بدانید که این جمله از شعری گرفته شده که مجنون برای لیلا می­خوانده و هیچ ربطی به ماجرای کربلا نداشته است! و یک ماجرای دیگر، می­گویند در گرماگرم روز عاشورا، امام حسین با عجله نماز خوف خوانده است و تا امام این دو رکعت نماز را بخواند،دو نفر محافظ ایشان بوده­اند که در اثر تیرهای پیاپی جان سپرده­اند.آن وقت همان موقع، امام حسین خواسته عروسی حضرت قاسم با یکی از دخترانش را به راه بیندازد. در حالیکه آن موضوع نه تنها ریشۀ تاریخی ندارد، بلکه با عقل آدمیزاد هم جور در نمی­آید و در واقع برای حرف زدن دربارۀ عروسی و گرم کردن مجلس است و بس! یا مثلاً می­گویند،هاشم مرقال، برای یاری امام حسین علیه­السّلام از زیرزمین جوشید و بالا آمد. او یکی نیزۀ هجده زرعی در دست داشته است. در حالیکه هاشم از اصحاب حضرت علی علیه­السّلام بوده و بیست سال قبل کشته شده بود. یعنی یارانی به امام حسین نسبت داده می­شود که همراه ایشان نبوده­اند. و باز یک ماجرای دیگر،مثلاً در کتابی به نام اسرار الشهاده نوشته شده است،که لشکر عمر سعد در کربلا ،یک میلیون و ششصد هزار نفر بودند و امام حسین در روز عاشورا سیصد هزار نفر را با دست خودش کشت. به گفتۀ استاد مطهری،با بمبی که در هیروشیما انداختند، 60 هزار نفر کشته شدند. ایشان حساب کرده­اند که اگر فرض کنیم که شمشیر مرتب بیاید و در هر ثانیه یک نفر کشته شود، کشتن سیصد هزار نفر، هشتاد و سه ساعت و بیست دقیقه وقت می­خواهد . بعد هم که دیده­اند این تعداد کشته با طول روز جور در نمی­آید، گفتند روز عاشورا هم هفتاد ساعت بوده است!!! استاد مطهری، از بعضی از مجالس عزاداری محرّم، دل پرخونی داشتند. ایشان در جلد اوّل کتاب حماسۀ حسینی و در شروع بحثهایشان به این موضوع پرداخته­اند. از نظر استاد مطهری، تحریف کردن،کار نادرستی است که متأسفانه سابقه­ای طولانی بین مردمان کشورهای گوناگون دارد. متأسفانه یکی از اتفّاقات مهمّی که مورد تحریفهای فراوان قرار می­گیرد،واقعۀ عاشورا است. خیلی وقتها، هدف اصلی مجلس عزاداری،ایجاد حال و هوای معنوی و به گریه انداختن مخاطبین است. یعنی شور مجلس بر جنبه­های صحیح بدن اتفاقات روضه غلبه دارد. استاد مطهری، اصلاً به اینجور مجالس اعتقاد نداشتند. ایشان حتی به مردم توصیه می­کنند که در صورت مواجه شدن با مجالس عزاداری که برای گرم شدن مجلس راست و دروغ را قاطی می­کنند، برخورد کنند. یعنی به صاحب مجلس تذکر بدهند و در آن مجلس ننشینند. «چون مردم باید روضۀ راست بشنوند تا معارفشان،سطح فکرشان بالا بیاد و بدانند که اگر روحشان در یک کلمه اهتزاز پیدا کرد، یعنی با روح حسین بن علی هماهنگ شده و در نتیجه،اشکی ولو ذرّه­ای، از چشمشان