چهار قانون برای مغز
لئوناردو داوینچی (1519 - 1452) مردی ایتالیایی بود که نبوغ خود را در ابعاد گوناگونی پرورش داد . او بزرگترین نابغۀ همۀ زمانها است . وی در دورۀ رنسانس می زیست و همه در رشته های نقّاشی ، مجسّمه سازی . معماری ، مهندسی ، ریاضی و دیگر علوم مهارت بسیار داشت . لئوناردو موفق ترین فرد تاریخ در استفاده از مغز خود بوده است .
او برای مغز ، چهار قانون دارد:
1 - هنر علم را یاد بگیرد .
2 - علم هنر را یاد بگیرد .
3 - حواس پنجگانه خود را تقویت و از آن ها استفاده کنید .
4 - یادتان باشد؛ در این دنیا هر چیزی به یک چیز دیگری ارتباط دارد و متّصل است .
نوابغ بزرگی مثل داوینچی و آلبرت انیشتین همیشه در حال بازی در زمین بازی نظریه پردازی های خود بودند . این زمین بازی در مغز آن ها قرار داشت . برای آن ها مهم نبود که چه چیزی از نظر دیگران منطقی یا غیرمنطقی است . آن ها همیشه در ذهن خود به دنبال نظریات و تصورات جدید و حتّی غیرمنطقی بودند . با آن ها بازی می کردند ، با آغوش باز از احتمالات نامحدود استقبال می کردند تا اینکه در آخر به کشف ایده ، اندیشه ، قوانین و یا اختراع یک وسیله می رسیدند .
اما اغلب دانش آموزان ، ازداشتن این نعمت یعنی بازی با مغز ، خود را بی بهره کرده اند . آن ها فکر می کنند که باید درس بخوانند و یکسری فرمولها و کلمات ثابت را قورت بدهند ! بعد از آن ، مدارک متنوع تحصیلی را طی مراسمی دریافت کنند و بعد هم در مؤسسه ای به نام « تشکیل خانواده و زندگی مشترک » ثبت نام کنند و هر روز سر یک کار ثابت بروند و ماه تا ماه حقوق بگیرند . در واقع مثل یک رباط ، قابل پیش بینی هستند .
آیا واقعاً هدف از تحصیل همین است؟ واقعاً این تحصیلات و درس خواند نها به چه دردی می خورد وقتی حتّی نمی توانیم از آن ها در جهت تغییر دادن و بهبود بخشیدن شرایط خود و جامعۀ مان استفاده کنیم؟
همۀ ما باید برای یادگیری های تازه و حتّی گاهی اوقات رد کردن چیزهایی که قبلاً یاد گرفته ایم ، ظرفیت خود را بالا ببریم . باید یاد بگیریم که چطور از حواس پنج گانه و مهارتهایمان استفاده کنیم . فقط در این صورت است که در آینده مغلوب نخواهیم شد .
کلّه گنده ها
مشاهدات دانشمندان نشان می دهد که ارتباط خاصّی میان میزان توانایی مغزی انسان با حجم یا وزن آن وجود ندارد . یک مغز بزرگ ، بالقوّه توانایی آن را دارد که سلول های بیشتر و ارتباطات بین سلولی بیشتری را پذیرا باشد امّا هیچ دلیلی ندارد که یک دانشمند ، مغزش از مغز یک فرد عادّی بزرگ تر باشد .
همان گونه که مطالعات انجام شده روی مغز آلبرت اینشتین نشان می دهد ابعاد و وزن مغز او کمتر از حدّ متوسط بوده است .
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 77صفحه 17