تصویر سازی
تصویر سازی از آن چیزهایی است که در ابتدا به صورت اصل بوده ولی کم کم در حاشیه قرار گرفته و جنبۀ تزیینی و تکمیلی پیدا کرده است .
تاریخچۀ این هنر به دوران پیش از پیدایش خط برمی گردد یعنی وقتی انسان های غارنشین در غار های آلتامیرا ، لاسکو و میرملاس برای اینکه دل خودشان را خوش کنند و به گمان خودشان بر قدرت حیوانات بتوانند مسلط شوند ، روی در و دیوار غار نقاشی می کردند . این کار آن ها بعدها توانست خط های تصویری مثل خط هیروگلیف مصری و خط میخی باستان را به وجود بیاورد .
ولی بعدها یعنی پس از اختراع خط این کار فقط جنبۀ یک کار تکمیلی برای توضیح هر چه بیشتر متن را پیدا کرد .
تصویر سازها هم کسانی هستند که برای موضوعات خاصّ مجلّه یا روزنامه و حتی کتابها نقاشی موضوعی می کنند . یعنی تصاویری خلق می کنند که با متن موردنظر ارتباط داشته باشد و کاری کند که بیننده از خواندن متن لذّت بیشتری ببرد .
در کار روزنامه و مجله که عموماً زمان تولید آن تنگ و فشرده است تصویرسازها باید از خلاقیت بالا و قدرت اجرایی قوی برخوردار باشند تا بتوانند با خواندن متن ، به سرعت تصویری ارائه دهند که هم با متن منطبق باشد و هم به شکلی اجرا شده باشد که در جای مناسبی در صفحه قرار بگیرد تا برای متن مزاحمت ایجاد نکند .
عکاسی مطبوعاتی یا فتوژورنالیسم
عکاسی از آن هنرهایی است که روزی در خدمت نقاشی بود . یعنی نقاش های واقع گرایی که دوست داشتند همه چیز را دقیقاً شبیه خودش بکشند از آن استفاده می کردند و نقاشی های زیبایی خلق می کردند .
کم کم خود عکاسی به صورت مستقل به عنوان یک هنر مطرح شد که حرفهایی برای گفتن داشت .
در روزگاری که روزنامه نگاری و مطبوعات گسترش پیدا کرد و صنعت چاپ به توانی رسید که بتواند کلیشه های تصویری را نیز روی کاغذ ثبت و تکثیر کند ، پای عکس هم به مطبوعات باز شد .
عکسها در مطبوعات نقش سند واقعیت را دارند و عکاس های مطبوعاتی از فرزترین و باهوشترین افراد به شمار می روند .
آنها باید در کسری از ثانیه تصمیم بگیرند ، کادر ببندند و دکمۀ دکلانشور را فشار دهند و به اصطلاح ، عکس را بیندازند .
البته امروزه تکنولوژی دوربین های عکاسی دیجیتال تا جایی پیشرفت کرده است که تا زمان تهیۀ این مطلب توانایی ثبت صد فریم عکس را در ثانیه دارند .
عکاس های مطبوعاتی یا فتوژورنالیستها برعکس عکاسان استودیویی که فرصت دارند آنقدر با یک کوزۀ شکسته ور بروند تا به عکس دلخواه برسند ، باید در عرض چند ثانیه از دیوار راست بالا بروند تا بتوانند خبری را که در آنسوی دیوار در حال شکل گرفتن است شکار و ثبت کنند .
حتی آن ها به سیستم های ارتباطی خاصی مجهز می شوند که به محض گرفتن عکس تصویر موردنظر به دفتر مجله ارسال می شود و آن ها به صورت همزمان می توانند از تصویر استفاده کنند .
البته این رشته ، قدرت بدنی زیاد و آستانۀ صبر بالایی را نیز طلب می کند چون در بسیاری از قائله هایی که ممکن است سرک بکشند همه به چشم مزاحم و کنجکاو به آن ها نگاه می کنند و از برخورد های فیزیکی با این قشر هیچ اجتنابی نمی کنند و ابایی ندارند و البته آسیب پذیرترین نقطۀ بدن آن ها دوربینهایشان است که باید از چشمهایشان هم بیشتر مواظب آن ها باشند از آن بدتر هم اینکه همه از آن ها طلبکارند مخصوصاً مدیران هنری ! پس تا مجبور نشدید لطفاً سراغ این رشته نروید . همان بهتر که بروید از پروانه های زیبا عکس بگیرید . خطرش کمتر است !
مجلات دوست نوجوانانمجله نوجوان 103صفحه 18